Sarıkamış köy düğünleri renkli âdetlerle doludur.

İşin merkezinde "güveyi" yani damat var.

Köy erkekleri ikiye ayrılır.

Özellikle gençler, damadın "korumaları" olur.

Köyün geri kalan erkekleri de gelini almaya giden "atlılar"dır.

Bu "atlılar", gelini yeni evine teslim ettikten sonra damadın burnundan getirmek için fırsat kollar.

Damadın korumaları olan gençler de işte bu "saldırıları" savuşturmakla görevlidir.

Bizim öykümüz gelini almaya giden "atlılarla" ilgili.

Daha doğrusu onlardan biri ile.

Gelin evinden başlayan yarışta, atlılardan damat evine ilk gelen, bir nevi madalya yerine verilen "müjde yastığı" ile gurur turu atar, sonra çeşitli ödüllere kavuşurdu.

Âdem, Sırataşlar köyü düğünlerinin şampiyonuydu.

Düğünlerin en önemli aktivitesi olan yarışlarda çoğunlukla birinci gelerek "müjde yastığı"nın sahibi olurdu.

Ödül alırdı almasına ama şampiyonluğun şerefi, parasından çoktu.

Ne olduysa son düğünde oldu.

Komşu köydeki güzel kadın öğretmen ile üç yıldır bizim köy okulunda görev yapan öğretmenin düğününde.

İkisi de batılı olmakla birlikte (Bolu-Çankırı), köy düğünü istemişlerdi.

Komşu köyden bizim köye gelecek olan gelin için okul lojmanının önünden at yarışı başlamıştı.