O Hem deplasmanda hem de "buzdan dolayı oynanabilir mi" havasında bir maça çıkmak, teknik oyunculardan kurulu miillî takımımız için en istemeyeceğimiz atmosferdi.

Gözüm bu saha için defansta Bülent Korkmaz'ı, Servet Çetin' i, orta sahada Ünal Karaman'ı, forvette İzlanda stoper Ingason'u da sırtına alıp şut atabilecek, çok kimsenin artık unuttuğu Sivasspor'un başpehlivan gibisantrforu Mehmet Yıldız'ı aradı.

O Hadi hepsinden vazgeçtim, takımdaki Barış Alper sakat olmasaydı Samet, Semih, Okay on birde olsaydı Neyse Eldeki oyuncular gününde olsun, mücadele etsin, sonuca bakalım.

O Maça Irak ip ceza sahasında başladık.

"Biz bunları havada karada, buzda götürürüz" şutlarımızdan sonra golü yememiz kötü oldu. Bu golde Abdülkerim'in Oskarsson'a 30 metre sadece gözcülük yapması ve sıfırdan şut attırması klasına yakışmadı.

O Bu erken gol i iştahımızı kaçırmadı aslında Rakip ceza sahasının etrafını kuşattık.

Defansın dengesini bozmak için çeşitli varyasyonlar denedi ik. Ama bu kadar canlı savunma yapan ve bu kadar az adamla etkili

karşı atak yapan rakip işimizi zorlaştırdı.

BİR İRFAN KLASİĞİ

O İkinci yarıya da hızlı girdik. Kazandığımız penaltıyı zemine kurban verdik. Hakan kaydı, hakemler "çift dokunuş" dedi.

O Ama oyunumuz "gol kokuyordu." Millî takımın defans duvarına tosladığı zamanlar da olan şey, Reykjavik'te de gerçekleşti. İrfan Can, çizgiden aldığı topla içeri katetti; açıyı ayarladı, füzeyi savurdu; bu beraberlikti.