Bu ahirzaman hadisatı içerisinde en önemli mevzu, en önemli konu ve en önemli hedef; Kur'ân'ın okunması, Kur'ân tefsirleri içerisinde muhteşem gayet ve hedeflerle donanmış Risale-i Nur'ların okunmasıdır

Her işin savsaklaması olabilir ama Risale-i Nur'la iman Kur'ân ve İslâmiyet hizmetinde bulunmanın; gevşekliği, vurdumduymazlığı, ertelemesi ve hafife alınması olmaz...Olursa çok büyük bir mesuliyet altına girilir...

Hasbelkader Risale-i Nur'ları kendince okumuş adamlarda görüyoruz ki; anlamalarında ve anlatımlarında alabildiğine rahat bir yorumlama, açıklama, örnek üstüne örnek vermede birbiriyle yarışıyorlar...

Unutmayalım ki Risale-i Nur müellifi, yazarı ve okuyanı, anlayanı, anlatanı Bediüzzaman Said Nursî hiçbir zaman kendisine gelen, fısıldanan, yazdırılan konuların, anlamların, kavramların üzerine tek bir tuğla dahi koymadan Risale-i Nurları okumuşlar, anlatmışlar ve umum Risale-i Nur okuyucularına bir numune-i imtisal olmuşlardır.

İşte artı bir gayretkeşlik ve kendini bilmezlikten ortaya çıkan hadsizlikle yapılan Risale-i Nurların yorumları, açıklamalar faydadan ziyade zarar verir...

Esasında yapılacak iş gayet kolay ve uygulama ise gayet basittir. Risale-i Nur olduğu gibi hiç tasannuya, tekellüfe, kibire, böbürlenmeye ve haddini aşarak Risale-i Nur mevzuları üzerinde hükümler vermeye, ahkam kesmeye lüzumu kalmadan buralara (mayınlı tarlalar) hiç girmeden Kur'ân'ın muhteşem bir tefsiri olan Risale-i Nurları sükunetle, doğru olarak, gerektiği yerde ses tonuyla vurgu yaparak, mütevazı bir şekilde kimseye bir üstünlük taslamadan okumaktır, okumaktır, okumaktır...