Siyasi partiler Kürt siyasetinde nasıl başarılı olabilir

Ramazan Topdemir

Her dönem Kürt vatandaşlarımız siyasetçilerin ilgi odağı oluyor. Bazı partiler kendilerini Kürt Partisi diye algılasalarda öyle bir algının karşılığının olmadığını biliyorlar. Nereden mi biliyorlar Yani aldıkları oy oranı ile kendi güçlerini görmüş oluyorlar. Artık dönem ve devran değişti. Yeni söylem ve eylemler ortaya koyamayan siyasetçiler, Kürtlerden oy alamaz artık. Neden mi Bilinçli, eğitim seviyesi yüksek Kürt seçmenleri, siyasetçileri fena halde zorlamaktadır. Kendilerini Kürt partisi olarak tanıtanlar bile eski oyları alamayacaklardır.

İşte konunun dünü ve bugünü:
Yüzyıldan beridir Kürt vatandaşlarımız üzerinde hesaplar yapan dış güçlerin kışkırtmalarına rağmen Kürt ve Türk kardeşliği güçlü bir şekilde devam etmektedir. Bu süreç çok partili dönemde belirgin olarak siyaset sahnesinde varlığını ortaya koymuştur. Demokrat Parti döneminde başlayan, Anadolu'dan İstanbul'a göç olgusu değişim ve dönüşümleri de beraberinde getirmiştir. Kürtler, Menderes döneminde ticaret yapmaya başlamış, kendi varlıklarını ortaya koymuşlardır. Daha sonraki yıllarda da Kürtlere yönelik kalkınma projeleri ile çalışmalar yapan hükümetler, Kürtlerden tam destek almışlardır.
Konu ile ilgili örnekler:
Uzlaşmacı yönleri ile ortaya çıkanKürtsiyasetçileri arasında ilk kuşağı oluşturan; Mustafa Remzi Bucak 1950'li yıllarda DP milletvekilliği yaptı. 1961'li yıllarda, Sağlık Bakanlığı yapmış olanKürtsiyasetçi Yusuf Azizoğlu, da bölge için sosyo ekonomik yönü ağır basan projeler ortaya koymuştur.Kürtsiyasetindeki ikinci kuşağın belirgin isimleri arasında; 1976'da Ecevit hükümeti döneminde Bayındırlık Bakanlığı yapan Şerafettin Elçi vardır. Şerafettin Elçi de, proje ve icraatları ile Doğu halkının yanında olmuş ve bölge halkının takdirini kazanmışlardı.
1996'da Diyarbakır Belediyesi Refah Partisindeydi:
1996 yıllarına baktığımızda Diyarbakır Belediyesini Refah Partisi almıştı. Diğer Doğu illerinde de Doğru Yol Partisi, MHP ve Refah Partisi yine belediyeler kazanmışlardı. Ancak Kürtler ile yeterli şekilde bütünleşemeyen siyasetçiler ellerindeki belediyeleri ve vekil sandalyelerini de kayıp etmişlerdir.