1969'da İstanbul Hukuk Fakültesinin birinci sınıfındaydık. Terörün azdığı yıllardı. Her gün ölümler oluyordu. Sınıfımız bin kişilikti. Bir gün dersteyken bir patırtıyla kapı açıldı, içeriye yeşil parkalı, dehşet saçan suratlı, kabarık sarkık bıyıklı militanlar girdiler. Girer girmez de hocaya çıkmasını söylediler. Hoca, çantasını alıp bir gölge gibi kapıdan süzüldü... Teröristlerin sınıfımızı seçmelerinin sebebi, burada bin kişinin ders alıyor olmasıydı. Bu bin genç, liseden henüz gelmişti. Beyinleri yıkanacaktı. Bu sözde devrimcilerin elebaşı, kürsüye geçti ezberlediği sloganları saatlerce anlattı. Kendini komünist