"Bak Behlül! Bir ermiş sabrıyla bekledin. Bekledin; çünkü bir hayatın yitip gitmesine seyirci kalmak seni insan olmak tahtından alıp savururdu"

Harun Reşid:

- Behlül! Yine vurdun bana, görünmez bir elle!

- Estağfirullah Sultan'ım!.

Yağmurlardan sonra büyür başak,

Sabırla terbiye olur uşak!

Sultanımın elinde el yazması bir kitap vardı. Okumam için önce gözlerini uzattı bana, sonra vazgeçti. Bilmeden yağmurdan söz ettiğinde, gözlerim buz dağlarına çarptı, sanki aşılmaz kaleler çıktı karşıma, ne sarp yollar vardı yürünecek Daha sonra bana ne dese iyiydi "Bak Behlül! Sen bir ermiş sabrıyla bekledin. Bekledin; çünkü bir hayatın yitip gitmesine seyirci kalmak seni insan olmak tahtından alıp savururdu" buyurdu.

Sadece boynumu büktüm. Sultan'ın yanında bir hiçin haddini bilmemesi kadar noksanlık olabilir miydi İşte ben her vakit o hataya düşüyordum! Sultan'ımın nefsiyle terbiyesi de benim gibi bir patavatsızın eliyle olsa gerekti...

Her durumda her vakit, gözetmeli edebi.

İmtihansız gün yoktur, elbet vardır sebebi.

İsyanımız pek fazla, imdat bize ey Nebi,

Allah lanet ediyor, fitne fesat saçana,

Fertlerin, cemiyetin arasını açana.

Dünyaya gönül veren, bürünür sonsuz yasa,

Sağda solda dolanır, elinde demir asa.

Candan söylerim sözü, üstüne basa basa.

Hesap sorulur elbet, boşa saçıp saçana,

Konu komşu dostların, arasını açana.

Allah rızası nimet, bekleme istirahat!

Bura ekme yeridir, salihler etmez rahat.

Her daim uyanık ol, sakın yapma kabahat!

Mahkeme-i Kübra var, ibadetten kaçana,

Anne baba evladın, arasını açana.

Ateşten çok korkmalı, bir gün değil, sonu yok,

Bu mesele pek mühim, bundan başka konu yok,

Kaçamazsın hesaptan, şunu, bunu onu yok!

Cehenneme gir denir, havalarda uçana,