En çok da neyi seviyorum biliyor musunuz Teneke kutularda her gün rengârenk açan çiçeklerle alâkadar olmayı.

Yeni harflerle okuma yazması yoktu ama gözü üzerimdeydi. "Vazifeni yaptın mı, eksiğin kaldı mı" der, çalışmaya teşvik ederdi. Derler ya "yiğidi öldür hakkını yeme." Annem, ben hem sıkılmayayım, hem de daha çok öğreneyim diye ne duysa, ne görse hemen "Ne dersin evladım" der, meselenin içyüzünü anlamaya çalışırdı.

Hayriye Sultan'a hayır demek ne mümkün Bana kalsa çalışma kâğıtlarım bittikten sonra uçak yapıp fırlatırım gökyüzüne, fısıldarım rüzgâra "alın bunu götürün kalbimin kaldığı yere" diye. Ya da kâğıttan gemiler yapar yüzdürürüm bir avuç çamurlu suda, sanki deryalar, denizler önümde açılan pencere oluverirdi.

Şaka maka derken yaptıkça alıştım bu ev ve köy işlerine, sevmeye bile başladım neredeyse. Hani mecbur kalsam, Allah göstermesin, çekip çevirirdim evi bu gidişle. En çok da neyi seviyorum biliyor musunuz Teneke kutularda her gün rengârenk açan çiçeklerle alâkadar olmayı. Çoğunun adını ezberledim. Ooo! O kadar çok ki, hangi birini sayayım şimdi!

Ömrümün çok hızlı, geçti baharı,

Neyleyim baharı, gülsüz olunca!

Bir tutsam gerektir yârı ağyarı

Gurbet illerinde öksüz kalınca.

Bana sual sorma, cevap müşküldür,

Alevler sönünce kalan toz küldür,

Ey Rabbim ağlatma, her daim güldür!

Karga gak der güzel öten bülbüldür.

Atıp tutma kardeş, değildir hüner!

Âşıkım badesiz pek başım döner!

Mahfazasızfener, elbette söner.

Emanet at binen, çok çabuk iner!

Bu HOCA diyor ki, yanlış anlama!

Okuma öğrettim kendi babama.

Her ipte oynadım, cambazım amma.

Bıraktım NEFSİMİ uydum imama!

VAKİT NAKİTTİR

Ne vakit yeni bir hedef tesbit etsem hayatımda, peşimi bırakmıyor zaman denilen mefhum. Dakikalar, saatler, günler, haftalar, aylar birbirine girip hepten karıştırıyorlar ortalığı. O hedefime ulaşıncaya kadar neyin ne şekilde, ne zaman olduğunu bilemez hâle geliyorum.