Bu azim ve gayretle yeni çiçeklere hasret tomurcuk oldum. İyilerden olmak, ümit vermek, şifa dağıtmak, huzur ve saadet olmak için...

Şairlere ilham, âşıklara buket, çimene renk olan bir çiçek. O çiçek, boş yere mi çizildi İş olsun diye öylesine mi bekliyor Hayır! Hayat dolu insanları o çiçeğe benzetiyorsunuz. Buna samimiyetle inanıyorum. Bu güzel tasvirlerin karşısında şaşakaldığımızı, dilimizde söyleyecek kelimeleri yuttuğumuzu bilin kâfi. Çok günahkâr olsak da mavi gezegenimizin en muhteşem mahlûkları değil miyiz Kurusak, hatta hepten çürüsek de rahmet buldukça çoğalmaya müsait... ebedî var olmaya en layığız. Ne hikmetse bizler, sizler, bütün herkes hiçbir şey olamayacakmış gibi yaşıyoruz. Bakın bu işe başlarken aşırı tereddütlerden bu resmi çizmiştiniz. Çizmek, size daha kolay geliyordu. Ondan başladınız ama onun üzerinde daha zor olanı hayal ettiniz. O, sizin hayallerinizden kâğıtlara yansımışsa; hakikat olan ne kadar şey vardır düşünsenize! Bizim için yeteri kadar oldunuz. Haydi, kendiniz için de bir çiçek olmayı deneyin...

Gayriihtiyari gözlerim buğulanmıştı. Ağlamamak için kendimi zorladım, olmadı. Bereketli bahar yağmurları gibi hem gözlerim hem de kalemim aktı aktı... Utandım, gözlerimi sağa sola saklayarak odamdan çıktım. Gizli bir köşede doya doya ağladım hem de... Karar vermiştim, bütün yaşadıklarımı en kalbi hislerimle yazacaktım. Günlerimi kıymetlendirdim, bıkmadım, usanmadım. Bu azim ve gayretle yeni çiçeklere hasret tomurcuk oldum. İyilerden olmak, ümit vermek, şifa dağıtmak, huzur ve saadet olmak için...

Ehlinin yazdığını, oku inat eyleme!

Fırsat eldeyken uyan, ömrü berbat eyleme!

Yarın mahşer gününde, boşa feryat eyleme!

Doğruluktan ayrılma, çalış ebedîkazan.

Asla pişman olmazmış, oturup derdin yazan.

Kerih olan vakitte, hiçbir namaz kılınmaz,

Doğru itikat gibi büyük nimet bulunmaz.

İstenilmeyen yerde, zarla zorla kalınmaz.

Havada uçmaz tavuk, denizde olmaz sazan.

Mahcupolup utanmaz, iyi düşünüp yazan!

HOCA der okumalı, ilmle olmalı âmil,