"Allah'ım, ne garip kulların var" dedim içimden...

Dergâha yakın bir mekânda bu adam için de çok duâ ettim. Zira duâ edilene mi, edene mi fayda verir bilinmez. Bu adam aklımdan hiç çıkmadı...

Hey Allah'ım ne kulların var, sabahın nurunda, soğukta menfaatsiz kitap dağıtıyor.

Kim bilir ne derdi var, ne sıkıntısı var veya nasıl bir ihlası var

Nasıl bir ihlası var ki; acaba bir kişi daha kurtulur mu diye bedava kitap dağıtıyor.

Kimsenin kimseye çay ikram etmediği zamanda.

Çoook hoşuma gitti.

Yanına vardım, bir miktar para uzattım, "benim adıma da dağıtır mısınız" dedim.

Benim uzattığım parayı aldı.

Misal; verdiğim para, 10 kitap için ise;

O bana belki 5 katı fazla kitap verdi,

"Kendi hayrını kendin dağıt" diyerek.

Yine "Allah'ım ne garip kulların var" dedim içimden.

Hava iyice aydınlandı, kitaplar bittiiii.

Sıra geldi tanışma faslına.

Ben filan siz kimsiniz

Benim ismim ......Soyadım .......Dedi.

Allah Allah ben bu ismi, soy ismi biliyorum, hem de iyi biliyorum ama kim

Sonra kendini tanıttı, tanıştık.

Medyada bazı isimler vardır görseniz bilmezsiniz ama ismini bilirsiniz.

Bu adam da böyle biri.

Sonra yanımıza iki kişi daha geldi.

Onlarla da tanıştık.

Beni kahvaltıya davet ettiler.

Yahu kim kime simit alıp veriyor da siz beni kahvaltıya davet ediyorsunuz

Teşekkür ettim, bir hayır işlememe vesile olduğu için…

Ve…

Kâşgari Dergâhı'na gitmek üzere müsaade istedim,

Ayrıldık.

Dergâha yakın bir mekânda bu adam için de çok duâ ettim.

Zira duâ edilene mi, edene mi fayda verir bilinmez.

İki üç gün bu adam aklımdan hiç çıkmadı, hâlâ da çıkmıyor!

Sonra yine Eyüp Sultan Camii...

Baktım bir cenaze,

Bir hanımefendiye ait.

Tanımam, etmem ama "ben de katılayım" dedim.

Zira biz de ölünce birileri bizi tanımasa da namazımıza katılır.

Baktım yine birkaç gün önceki adam.

Allah Allah!

"Koca İstanbul'da bu adamdan başkası yok mu, hiç buradan ayrılmaz mı" dedim.

Meğer vefat eden hanımefendi annesiymiş!