Hemen her gün kahvede, sokakta ya da sosyal medyada aynı cümleyi duyarız:

"Tesettürlü ama edepsiz, namaz kılıyor ama yalancı, hacca gitmiş ama zalim, oruç tutuyor ama haram yiyor…"

Ve ardından gelen o tehlikeli yargı: "Demek ki din böyle!"

Hayır! Bin kere hayır!

Din böyle değil, insanlar böyle. İslâm kusursuzdur, kusurlu olan biziz.

Allah Teâlâ buyuruyor:

"Kim doğru yola giderse kendi lehine, kim de saparsa kendi aleyhine sapmış olur. Hiçbir günahkâr başkasının günahını yüklenmez." (İsrâ, 15)

Bir kadın edepsizse, bunun tesettürle ne ilgisi var

Bir adam yalancıysa, bunun namazla ne alakası var

Bir zengin zalimse, haccın suçu ne

Bir tüccar haramdan vazgeçmiyorsa, orucun ne kabahati var

Kur'ân açıkça söylüyor:

"Şüphesiz namaz, hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar." (Ankebût, 45)

Demek ki kıldığı halde hâlâ kötülükten vazgeçmiyorsa, sorun namazda değil, kalbindedir.

Resûlullah hac için buyuruyor:

"Kim Allah için hacceder de kötü söz ve davranışlardan sakınırsa, annesinden doğduğu günkü gibi döner." (Buhârî, Müslim)

Ama zulmünü, kibrini, açgözlülüğünü yanında götürenin yaptığı hac, sadece bir seyahattir.

Yine Efendimiz oruç hakkında uyarıyor:

"Nice oruç tutanlar vardır ki, orucundan kendisine sadece açlık ve susuzluk kalır." (İbn Mâce)

Yani oruç seni değiştirmiyorsa, aç kalmanın Allah katında hiçbir değeri yok.

Ve Rabbimiz son noktayı koyuyor:

"Bugün sizin için dininizi kemale erdirdim, üzerinizdeki nimetimi tamamladım ve size din olarak İslâm'ı seçtim." (Mâide, 3)