Bu yıl hayatımda ilk kez bir "Yılbaşı Özel Yazısı" diye bir şey yazmayı düşündüm. "Ülker benim 'Saçma bir adam' olduğumu söyler. Siz beni yazdığım şiir, edebiyat kuramı, polemik, deneme ve gazete yazılarımdan tanırsınız" diye başlayan bir yazı yürümedi. 31 Aralık 1953 gecesi 17-18 yaşımda Mersin'de yazdığım şiir geldi aklıma. Şiir 1954 yılında ülkenin en önemli dergilerinden Yücel'de yayımlandı. Üstelik dergi henüz lise öğrencisi olan genç şaire telif ücreti bile ödemişti.

Bu şiir, 5 ciltlik, toplam 2261 sayfa Bütün Şiirleri (SİA Yayınevi) kitabımın ikinci şiiri olarak antolojide yer alıyor.

Garipsi Şehirde Üç Yağmur Damlası

br data-mce-bogus"1"

Dışarı çıkmayın diyorum size-çıkmayın

Kaldırımlar kördüğüm

Sisli bir liman akşamını yaşıyor

Üç yağmur damlası tutunmuş birbirine

Vitrinlere vuruyor.

Daha ölümü duymuyordunuz

Saatler bağlanmış, zaman duruyor

Anlamadınız

Sırtınızdaydı kader ve ölüm hâlâ uzakta

Islak sokaklara doğru

Geçip bir bir evleri, caddeleri

Yüzünüze vuruyordu.

Deniz sahile yaslanmış şöylece

Bir ay çıkmış on beşinde

Bulutların içinde duruyordu...

Gözleriniz ağaçların yeşilliğine uzanmış

Korku beyninizin orta yerindeydi

Ve sonra ay ışığında

Çok güzeldi deniz

İşte o an

Bütün yaratıkların yanı sıra

Kendinizi bütün hissettiniz.

Kilisenin çanı bir'i vuruyordu

Her ne varsa susuyordu,

Ve birden bir yağmur başladı uzaklarda

Ve bütün şiirler

Evlerin arasından yükseliverdi