Depremin toplumsal çığlığı

82 yazar ve şairin ürününün yer aldığı Ay Sallanıyor'un (PEN'in Deprem Kitabı, Cumhuriyet Kitaplığı) giriş yazısında Alpay Kabacalı, beklenen bir felaket olan depremden önlem almayan gelmiş geçmiş yönetimlerin sorumluluğunu vurguluyor. AKIL VE BİLİM YOKSA"İnsanlığın bir sınavdan geçtiği"ni söylüyor Vedat Günyol.Talip Apaydın "Sanayinin üçte birinin bu bölgeye yerleştirilmesindeki" akıl dışılığı sorgularken İlhan Selçuk depremle ilgili sorunların akıl ve bilimle çözüleceğini söylüyor.Server Tanilli depremin toplumsallığına dikkat çekerken Arslan Kaynardağ edebiyatımızda depremi inceliyor. Fikret Otyam, depremi ve deprem sonrası yaşanılanları anlatıyor özgün biçemiyle.Tomris Uyar, depremin toplumsal damarına değinirken Cengiz Bektaş, depremin bir dönemeç olmasını diliyor. Şemsettin Ünlü "Ussal eleştirinin aydınlığına yönelelim" diyor. Ataol Behramoğlu, tek umudun insanların uyanmasında olduğunu söylüyor. Sennur Sezer hastanede, Lütfi Kaleli Çınarcık'ta, Üstün Akmen Çeşme'de depremi nasıl yaşadığını anlatıyor. İsmet Kemal Karadayı depremden sonra neler yapılması gerektiğini anlatıyor. Gürsel Aytaç, insanın doğa karşısındaki çaresizliğini vurgularken Faik Akçay, depremin sorumlusunun gerekli önlemleri almayan sistem olduğunu söylüyor.RANT KÜLTÜRÜHüseyin Atabaş, depremle "çürümüşlüğü iyice ortaya çıkan 'rant kültürü'nün çöküntüsü altında ezilmemeliyiz" diyor. Ali Cengizkan "toplumsal bir sarsılma, depremin bütün olumsuz sonuçlarını, acılarını biraz olsun hafifletmeyecek midir" diye soruyor. Kaan Arslanoğlu büyük sarsıntıların toplumsal bilinç sıçraması yaratıp yaratmayacağını sorguluyor. Cemil Kavukçu, "deprem olgusunun devletin bilim politikası içinde yer almasını, her türlü denetimden uzak, sağlıksız kentleşmenin başdöndürücü hızının önlenmesini ve yasal düzenlemelerin yapılmasını" öneriyor. Mustafa