Bir iktidar yöntemi olan demokrasi, insan soyunun düşünsel ve pratik gündeminden yüzyıllardır düşmeyen bir arayıştır. Egemenliğin sahibi olduğu önermesiyle iktidarın kaynağı olan halkın devlet yetkilerini kullanacak olanları seçmesi ve denetlemesidir demokrasi. Öz olarak halkın egemenliği, iktidarı demektir. DEMOKRASİ ARAYIŞIMIZDemokrasimizin çerçevesi, 19. yüzyılda kapitalizmin girişi ve Batı kurumlarının kabulü ile belirlendi. Bugününe gelişinin dönüm noktalarında 1908 Devrimi, Ulusal Kurtuluş Savaşı'yla noktalanan bir mücadeleyle Mustafa Kemal Atatürk öncülüğündeki TBMM ve Cumhuriyet Devrimi ile İkinci Dünya Savaşı sonrasındaki çok partili yaşama geçiş serüvenimiz vardır. Server Tanilli, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra gündemimizin ilk sırasına geçen demokrasinin "egemen siyasal ülkü" olmasının Türk siyasal yaşamının ilk göze çarpan özelliklerinden biri olduğunu söylüyor. Siyasal tablomuzun "demokrasi için" yapılan mücadeleler ve onların doğurduğu sorunlarla dolu olduğunu ekliyor (Devlet ve Demokrasi). Sonrası da hep arayışla ve mücadeleyle geçti ve geldik bugünlere. Birçok kuşağın ömrünün demokrasi arayışıyla, mücadelesiyle geçmesi, demokrasi kültürümüzün eksikliğindendir. Ne yazık ki demokrasi arayışı ve deneyimimiz acılı, yaralı, hüzün dolu. DEMOKRASİ BİR KÜLTÜRDÜR"Halkın kendi siyasal, ekonomik, sosyal ve kültürel sistemlerini belirlemek için iradesinin özgürce ifade edilmesine ve yaşamının tüm yönlerine katılımına" dayanan demokrasi, bir kültürdür, bir yaşam biçimidir. Demokrasinin bir toplumun tüm değerleri olan ve bir birikimin sonucunda ortaya çıkan kültüre dönüşmesi kuşaklar boyunca arayışın sürdürülmesiyle gerçekleşir. Toplumun demokrasi anlayışı ile siyaset kurumu, yerleşmesi asıl derdimiz olan demokrasi kültürünün vazgeçilmez iki ögesidir. Demokrasi kültürü, her yurttaşın ailesinde, okulunda, işyerinde, zamanını