Cumhuriyet: İnsan olmanın yolu

Cumhuriyet'in 102. Yılında Anılarımız (Haz. Gülseren Ünsün Engin, İzan Yay.) adlı kitapta yer alan "Cumhuriyet insan olmanın yolunu yordamını öğretti" başlıklı yazımdan aktarıyorum:

CUMHURİYET ANNEDİR

Cumhuriyet deyince aklıma çocukluğum; Balkanlar'dan, Kafkaslar'dan Anadolu'ya, Zile'nin köylerine göçmüş iki sülalenin çocukları olan annemle babam, çocukluğum, öğretmenlerim geliyor. Bir Kurtuluş Savaşı gazisinin kızı olan annem, ilkokulu ve biçki dikiş kursunu bitirdikten sonra evlendiği babamla Kırşehir'e Malya Devlet Üretme iftliği'ne, oradan da Yerköy'e göçmüşler.

ocukluğunda Zile istasyonunda Atatürk'ü gördüğünü, ona el salladığını hep anlatan annem, altı çocuğunu genç yaşında dul kalmasına karşın, terzilik yaparak ve Cumhuriyetin değerleriyle besleyerek büyüttü.

Ninniler söyledi, masallar anlattı, kitaplarda dünyaların gizlendiğini, onları keşfetmenin güzelliğini öğretti. Masal kahramanlarının ulaşmaya çalıştığı amaçlarını çağdaşlaştırarak düş gücümün sınırlarını genişletti.

İşte bunun için, tüm insanlarını "yurttaş" kimliğinde bütünleştiren, kadınla erkeğin eşit olduğu bilincini haykıran ve aynı zamanda bir "kadın devrimi" olan Cumhuriyet, benim için annedir.

CUMHURİYET BABADIR

Ülkemizle ve tarihimizle ilgili 27 Mayıs öncesini yoğun olarak yaşayan babamdan öğrendiklerim, dedemden dinlediğim Kurtuluş Savaşı ve Cumhuriyet Devrimleri anılarının üstünde yükselerek yaşamımın vazgeçilmezi olan yurtseverlik bilincimin temellerini oluşturdu.

Her gün Ulus ve Cumhuriyet gazetelerini okuyan, eve gelince bana köşe yazılarını sesli sesli okutan, akşamları "ajans" haberlerini pür dikkat dinleyen, beni ilk mitinglere götüren babamı, yetim bir çocuğu parasız yatılı olarak Adana Ziraat Okulu'nda okutarak yurtsever, halkçı, bilinçli bir makinist ve çağdaş bir yurttaş yapan "yurttaşlık devrimi" Cumhuriyetin benim için baba olmasından daha doğal ne olabilir.

CUMHURİYET OCUKLUKTUR

Yerköy'deki çocukluğumda kişiliğimin temellerini oluşturan anılarımla büyüttüm yüreğimde Cumhuriyeti.

Büyüklere, komşulara, arkadaşlara, öğretmene, doktora saygı göstermeyi, temiz giyinmeyi, üretime katılmayı (çocukluğum boyunca yaz tatillerine hep çalışırdım bir yerlerde) hep Cumhuriyetin değerleri olarak öğretti çocukluğumda annemle babam.

Evimizde kediler, bahçemizde köpekler oldu hep, hayvan sevgisini çocukluğumda öğrendim.

Cumhuriyetin bir insanın çocukluğu olduğunu düşünüyor, ben fark etmeden yüreğimde büyüyen Cumhuriyet "çocuk bayramı"dır, çocukluktur diyorum.