Dün gece seyir zevki üst düzey, yüksek tempolu ve 6 gollü bir maç izledik. Orta sahalar çabuk geçiliyor, takım savunmaları daha ağırlıklı Galatasaray olmak üzere ciddi arızalar gösteriyordu. Tabii madalyonun öbür yüzüne bakarsak maç çok zevkli geçti ve gözlerimizin pasını sildi ama günümüz futbolunun ilkelerine zıt kutuptaydı. Aslında Galatasaray'ın istediği bir ortam vardı. Hatayspor iyi futbol oynuyor, tempolu geliyor ama aşırı risk alıyordu. Bu kapalı savunmalar karşısında sıkıntı yaşayan Galatasaray, geçiş oyunları için avantaj sağlıyordu ve bundan da faydalandı. İki gol attı, bir penaltı kaçırdı, birçok pozisyonu da değerlendiremedi. En azından deplasmanda iki gol atmak da önemli. Ama takım savunması felaketti. Yanlış saymadıysam Hatay, attığı 4 golün dışında 5 tane de net pozisyon harcadı. Teknik direktör Torrent tabii ki yeni geldi ve zamana ihtiyacı var. Ama işler kritik giderken öyle bir yanlış yaptı ki, adeta yenilgiyi hazırladı. Halil kötü oynuyordu, çıkardı. Kulübede santrfor yok. O da olabilir ama Aytaç'ı oyuna alıp, üçlü defansa dönmek harakiri idi. Neden Çünkü Alpaslan-Aytaç-Marcao uyumu olamazdı. Kenarlarda da Van Aanholt ile fizik olarak zayıf Boey