Suriye'de son yaşanan gelişmeler, dış politik çözümleme konusunda gerek iktidar gerekse muhalefet cenahında geliştirilen yöntemlerin başarıbaşarısızlık düzeylerini aslında netlikle ortaya koydu. Bu düzey gerçekte ne olursa olsun iktidar, medya vasıtayla gelişmeleri kendisinin de katkıda bulunduğu bir başarı anlatısı olarak sunarak ekonomik sıkıntıların seyrelttiği rıza depolarını doldurma gayretindeyken, muhalefetin gelişmeleri çözümleme konusundaki hazırlıksızlığı, iktidarın kullandığı söz konusu araca aynı ölçüde sahip olmamasının da etkisiyle, tüm çıplaklığı ile görüldü.

Suriye'de Esad yönetimi yıkıldı ama onunla aynı otoriter vizyonu paylaşan üç yeni yönetimin ortaya çıkmayacağını kim garanti edebilir Radikal İslamcı gruplar, şeklen (Batı çıkarlarına karşı) ılımlı İslamcı gruplara evrilirken bu gruplar İsrail ve ABD'nin bölgesel planlarında YPG ile birlikte iki ana ekseni oluştururken, histerik kahkahalar mı atmak gerekiyor

Göçün yıkıcı etkileri bugünden yarına bitmeyecek elbette ancak bu belirsizlikte, otoritesini bu kez "azınlık" olarak tanımlayacakları grupları ezmek için kullanabilecek "yeni muktedirlerin" gazabından kaçacakların göç dalgaları ile karşılaşma ihtimalimiz hiç mi yok Bu durumda ne yapacağız Bu durumu önlemek için şimdiden neler yapmalıyız İktidarın haklı olarak eleştirilen IŞİD'e stratejisi ile olası YPG stratejisi arasına sıkışmamak gerekir.

Atatürk'ün vizyonunun önemini daha da arttırdığı bir çağda yaşıyoruz. Bu süreçte, "Bölgesel her meselenin çözümü, milliyetçilik, cumhuriyetçilik, laiklik, devletçilik, devrimcilik ve halkçılığı daha fazla sahiplenmekten ve bu ilkeler ışığında yeni dış politika alternatifleri oluşturmaktan geçiyor" diyebilen bir CHP görebilecek miyiz Bu sözü, sadece sözde bırakmayan bir CHP yönetimi görebilecek miyiz Ekonomide ve iç politikada bu ilkeleri yansıtan çözüm önerileri olacak mı CHP yönetiminden, CHP tabanının ezici bir çoğunluğunun büyük bir sabırla yıllardır beklediği şey tam da bu değil mi...