Bugün işçi bayramı olarak kutlanan 1 Mayıs aslında kanla yazılmış bir emek hareketinin anılma ve sömürüye karşı evrensel dayanışmanın sergilendiği gündür. İlk kez Avustralya'da 1856 yılında sekiz saatlik iş günü için eylem yapan işçileri 1886'da Chicago'da Haymarket meydanında ayni amaçla eylem yapan işçiler izlemiş, 1 Mayıs'ta başlayan gösteriler 4 Mayıs'a kadar sürmüş, meydana atılan bir bomba sonucu polis ve işçilerden ölen olmuş, olayın sorumlusu olarak beş sendikacı 1887'de idam edilmiştir.

1889'da İkinci Enternasyonal 1 Mayıs'ı mücadele, dayanışma ve hak arama günü olarak kabul etmiş ve o tarihten sonra tüm dünyada dayanışma ve hak arama günü olarak anılmaya başlanmıştır. Ülkemizde uzun yıllar yasaklanmış, bazı sendika önderleri her 1 Mayıs'ta gözaltına alınmıştır. 2009 yılında resmi tatil olarak kabul edilen 1 Mayıs bu nedenle bayram değil, yaşanan acıları anma ve sermayenin hiç dinmeyen emek sömürüsünün vurgulandığı gündür.

Her 1 Mayıs'ta bayrakları ve flamaları ile meydanlarda toplanan işçilerin 1 Mayıs'ın gerçek anlamının ayırdına vardığı sanılmasın. İşçilerimiz ve sendika yöneticilerimiz o günün halaylar çekilerek bir şenlik havasında kutlanmasından yanadır. Oysa asıl yapmaları gereken 23 yıldır iktidarda olan AKP'nin işçi hakları ve sendika özgürlüğü karşıtlığının açıkça dile getirilmesi gerekirken bu husus ısrarla göz ardı edilmektedir. Her 1 Mayıs'ta vurgulanan istemlerin kitlesel eylemle desteklenmediği toplumlarda işçi sınıfı başarılı olamamıştır.

1947 yılından bu yana yasal bir kimliği olan sendikalarımız bugün güçlerini ıskalayarak köklü kazanımlar elde etmek için çabalamak yerine ücret sendikacılığı yapmakla yetinmektedirler. Siyaseti işçi eğitimlerinde üyelere anlatmak, onların siyasal tercihlerini etkileyip oylarını yönlendirmek, hükümete karşı haklı siyasal söylemler dile getirmek sendikacılarımızın kırmızı çizgisidir. Sendika yöneticilerinin siyasal suskunluğu işçi sendikacılığımızı etken değil, edilgen bir konuma getirmiş ve rüzgârın estiği yönde savrulan Panait İstirati'nin aynı isimli romanında anlattığı "Baraga'nın Deve Dikeni" yapmıştır.