Dünyada, İslâm coğrafyasında, ülkemizde aile ve toplumdaki sıkıntı ve problemlerin gün geçtikçe farklı ve artarak devam ettiği bir zamandayız.

Akıllı teknolojinin 2/3 yaşındaki çocuklara kadar hâkimiyet kurduğu bu çağ; ebeveynlere çok büyük sorumluluk yüklüyor! Gençliğin durumu da malesef olumsuz sinyaller veriyor!

Bu şartlar dikkate alındığında aile içi eğitim, alâka, sabır, katlanma ve en önemlisi manevî değerlerle yaşamak çok daha fazla önem taşıyor.

Bütün bunlar aile birliğini özellikle çocuk ve gençlerin eğitimi ve zararlı akımlara karşı korunmasını oldukça zor ve çetin kılıyor!

Hayatın meyvesi olan çocuk ve gençlerimiz bir tarafta; çok önemli bir hazinemiz olan manevî inanç, ahlâk ve kültürümüz ve en büyük kuvvetimiz olan bu değerler de diğer tarafta. Asıl çözüm ve çare de Kur'ân, hadisler ve de Risale-i Nur'larda! Bu manevî güç ve rehberler bizim için en büyük hazine! O zaman aileler olarak hata yapma şansımız ve lüksümüz yok!

İşte bu uzun ince yolu olumlu hale getiren bazı ipuçları:

• AİLEDE OCUK EĞİTİMİNDE DİKKAT EDİLECEK ÖNEMLİ HUSUSLAR:

1. Ebeveynler çocuklarını sadece yedirmek, içirmek, giydirmekle değil, iyi bir eğitim sağlamakla da sorumludurlar. Aile çocukların ilk eğitim yuvasıdır. Şefkat, merhamet, ilgi, alâka ve eğitim bu merkezinde olmalıdır.

2. ocuklar konuşmaya başladığında Kelime-i Tevhid'den başlayarak basit ve temel imanî, İslâmî kavramlar öğretilmeli, haramdan kaçma, yalana asla taviz vermemek öğretilmelidir.

3. İman ve İslâmiyetten mahrum yetiştirilip cahil bırakılan çocukların, ana ve babalarından Allah huzurunda davacı olacakları unutulmamalıdır.

4. "Öpmeye varıncaya kadar çocuklar arasında âdil davranmak." [Hadis, Numan ibni Beşir (ra)]

5. ocukların yaptığı yanlış, hata ve yaramazlıklar ânî reflekslerle onları inciterek değil, tatlı dil eğitici bir üslupla anlatılmalıdır. Azarlama, çocuğu sindirir içine kapalı, ebeveynle yüz göz olmaya götürür!

6. ocuklara küçükken inanç ve medenî prensiplere uygun yemek ve sofra adabı sevdirerek sıkmadan öğretilmelidir.

7. Aile ve toplumda dinî inanç, medeniyetin gereği olarak başkalarının haklarına saygı göstermeyi, münakaşa ve kavgalardan uzak durmayı öğretmek.

8. Hatalarda özür dilemelerini, iyiliklerde teşekkür etmelerini öğretmek.

9. Sevinmelerini ve üzülmelerini hayatın gereği olarak kabullenmeyi, aşırılığa gitmeden hazmetmeyi öğretmek.