Bu eşleşmenin en ihtiyaç duyulan oyuncusu kesinlikle Fred olurdu. Lugano maçlarında sakatlanana kadar kendi standardının altında olsa da onun topun yönünü değiştirme özelliği Lille takımına karşı etkili olurdu.

Orta sahada bunu üstlenen isim bazı anlarda İsmail Yüksek oldu. Ancak yeterli ve sürekli değildi. Stoperde Djiku yerine daha hızlı Osterwolde, sağda savunma yönü Osayi'ye göre daha iyi Mert Müldür, Fred'in sakatlığında İsmail Yüksek, iki Lugano maçının etkisiz ismi yerine Saint-Maximin tercihleriyle; geri kalanı Lugano maçlarının iskeleti ile sahaya çıktı.

Bu tercihlerin olumsuz olduğunu söyleyemeyiz. Hatta özellikle Osterwolde tercihi, hızlı Lille hücum oyuncularına karşı avantaj da sağladı. Ancak bu 11, hem defansta hem de hücumda yeteri kadar uyumlu gözükmedi. Özellikle sol kanadımız. En güçlü olmasını beklediğimiz kanadı, hücumda iyi kullanan Lille tehlikelerinin çoğunu bu kanattan yakaladılar.

Fenerbahçe ikinci yarı topa daha fazla sahip olup onları defansta zorladı. Bu ilk yarı eksik olan yönüydü Sarı-Lacivertliler'in. Tempoyu artırıp birebirleri etkili kullandıkça pozisyonlar buldular. Lille takımı böyle anlarda oyunu soğutarak ayakta kalmaya çalıştı.