Kendimize öğrettiğimiz bir cümleyi sizlerle de paylaşalım: Başörtüsü meselesini lütfen kadınlarımız konuşsunlar!

Biz ince cümleler kuramıyoruz. Testere gibiyiz. Ne yana söz etsek biçiyoruz. Ama inanın en çok da kendimizi biçiyoruz.

İhtiyaç halinde göğsümüzü siper ede ede on yıldır yaptığımız gibi yine konuşmaya gayret ederiz.

Kılıçdaroğlu, başörtüsü sorununu çözelim dedi iki sene önce. Ne oldu

Haydi CHP, bunca başörtülüyü CHP'ye payanda eden Millî Görüşü sömüren partiler haydi!

Şimdi anladınız mı neden Erdoğan'a destek vermek zorundayız.

Çünkü henüz şeytan taşlamayı bitiremedi ve fethettiğimiz tam anlamıyla bir kale bile yok!

Herhangi bir "hakkın" hak sahibine insanca takdim edilmediği şu zalim dünyada başörtüsü hakkı kendine yaraşır şekilde sağlam bir güvenceye ulaşamadı henüz!

Bundan dolayı daha işe yeni başlıyor mesabesindeyiz.

Uyuşturucudan yargılanan bir herifin avukatı mahkeme salonunda başörtülü olduğu için reddi hâkim talebinde bulunabiliyor bu ülkede... Hayıflanmamak elde değil!

Biz daha Gazze'yi kurtaracağız, ezilenlerin hamisiz olacağız, hakça bir küresel sistemin kurulmasını sağlayacağız, öyle mi

Bizden öncekilerin ihmal ederek veya güç yetiremeyerek bize bıraktığı her emaneti çocuklarımızın omuzlarına bırakıyoruz!

Direngen yerlerimiz, iradelerimiz, sıkılı yumruklarımız gevşedi, gevşiyor. Allah imtihanımızı kolaylaştırsın. Ama çobanın sopasına sürünen keçilere döndük!

Bakın, çocuklar katlediliyor evimizin bir odasında!

Bakın, haremde çocuklarımızı üryan bırakıyorlar!

Nasıl yapacağız

Buluşup konuşalım. Yolun daha henüz başındayız.

Bu ülke bizim evimiz. Biz evimizde rahat edemeyecek miyiz

Hep istim üzerinde bir ömür geçer mi

Bu tedirginlik içerisinde azametli düşmanlara nasıl yumruk savuracağımızı düşünme mecalimiz kalabilir mi

Neden çekiniyoruz

Hangi stratejik akıl bizi bu hale getirdi

Bedenimiz felç, anladık. Ama kalbimiz ve beynimizde felç olmuş haberimiz yok.

Oysa ne insanlar feda ettik; kaptırdığımız en doğal haklarımızı geri almak için.

Ve şimdi düşünüyoruz; Allah rızası için, Allah emrettiği için Müslümanca yaşayan, bu ülkenin bütün çilesini her zaman çeken bu insanlar, tedirginlik duymadan evlerindeki yastığa güvenle başlarını, alınlarını secdeye ne zaman koyabilecekler

İsmet Özel'e saygı duyarak ve anlayarak bu şiirini bir kere daha okuyalım.

"Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında

Öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan

Saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda

Acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman

Acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.

Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın

Başından başlayabilirim."

Bir besmele çeksek ve yeniden başlasak.

Ve "Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır" bilinciyle dava bildiğimiz hikayemizle en başından yeni bir ilişki başlatabilsek!

Bizi taşlayanlar olur ama bu hikâyenin başlangıcındaki bıçkın delikanlılar gibi hiçbir kınamayı, küçümsemeyi dikkate almayarak "Lâ İlâhe İllallah" diye bir nara atıp, toplumsa toplumu, milletse milleti, ümmetse ümmeti, devletse devleti suratlarına buzlu su atar gibi uyandırsak!