Temel meselelerimiz arasında sayılan birçok problemden daha önemlisi, "iktidar müslümanlığı" haline gelen; siyaset istifade edecekse her fetvayı, her ruhsatı mümkün gören zihniyettir. Dinin hedefini siyasi iktidar, dindarlığı siyasal kudret ve en nihayet imanı güç oyununun malzemesi zanneden bir zihniyet.
Bu zihniyet birden ortaya çıkmadı, bu rüzgar durup dururken esmedi. Hepsi adım adım, hatta sindire sindire geldi. Önce iktidar lezzeti tadıldı, ardından biraz daha fazlası arzulanır oldu ve en nihayet bütün zevkler gibi bağımlılık halini aldı. İktidar gücünden zerre miktar eksilecek olursa dine ve dindarlığa halel geleceği kanaati böylelikle en kesin ve tartışılmaz fikir haline geldi. Dinde, gelenekte ve insanlık tecrübesinde olmayan türlü cevazları bol kepçeden yağdıran din adamı grubu da fetvalarıyla bu düzene eşlik edince, mevcut tabloya vasıl olduk elhamdülillah!

Siyaset sınıfı değerleri korumak bahanesiyle tam aksine onları yıpratıp değersizleştirirken, destekçileri ve sokaktaki takipçileri de aynı yolu izledi. Lider, işine gelince nass ile herkesi susturup, sonra nass'ı olmadık ekonomik felaketlere alet edip, işler sarpa sarınca geri dönüp en yüksek faizi verince; destekçileri de kendi hayatlarında aynı yolu izlemekte beis görmez oldu. İktidarı korumak ve iktidarın bir parçası olmak hiyerarşisi böyle pragmatik örneklerle kuruldu. Gücü korumak için bütün değerler feda edilebilir oldu.

Sosyal medyada yayınlanmış kısa bir video var. Bu hususlarda hassasiyet sahibi bir ağabeyimiz dikkatimi çekti. Genç bir vaiz anlatıyor: "Eskiden faiz ve krediyle ilgili çok sorular gelirdi. Hocam çok dara düştük, bankaya gidip kredi çeksek bu faiz olur mu diye sorarlardı. Artık bunları kimse sormuyor biliyor musunuz Çünkü hepimiz battık"

Özetin özeti bir paragraf. Vaizin kasdettiği batışın anlamı kısa konuşmasındaki cümlelerden belli. Batan ne sadece ekonomi, ne de güneş! "Batış", dindarlıkta, imanda ve hassasiyette rekorlar kırıldığı iddia edilen bir dönemde yaşanan çöküşün adıdır. Hep birlikte, el ele, koşar adım itikattan, ilkeden ve hassasiyetten uzaklaşmak ve bunu umursamamaktır. İşler yolunda giderken dine, diyanete hiç olmazsa riayet eder gibi görünenlerin, hava bozulunca bunu dahi yapmaktan uzak durmalarıdır. Sadece faiz değil, kim bilir artık başka hangi konularda fetva sorulmuyor