Allah'ın dinine hizmet etmek için, sahabe şuurunu kuşanmak şarttır. Sahabe şuuru, İslam davasında her an hazır kıta olmaktır. "Ey Sahabi!" dendiği vakit "Emret Ya Resulallah" diyerek cevap vermektir. Bu minvalde her mü'minin kazanması gereken bir idrak ve dava bilinci olmasının yanında, İslâm'a olan hassasiyetleri ile en üst seviyede bir takva hayatının göstergesidir. Allah yolunda Peygamber Efendimizi yalnız bırakmayan, taşlandığı zaman siper olan, onun yerine ölümü göze alan, Hicret'te yoldaş, savaşta oklara siper, meydanlarda kahramanca çarpışan, barışta fedakâr, muamelesinde hakkaniyetli olan, Peygamberimizin Medine yollarında yürürken ayağına bir diken batmasına bile gönlü razı gelmeyen, Allah ve Rasûlü için canını, malını, tüm sevdiklerini feda etmekten çekinmeyen sahabilerin şuurunu kuşanmadan İslâmi hizmette bir adım dahi ileri gidemezsiniz.. Ülkemizde varlık sebepleri dine ve dindarlara hizmet etmek olarak bilinen kimselerin; varlık sebepleri dinsizlik olanları yeniden iktidar ve muktedir yapmaya çalışmaları, şuur yetmezliğinin bir sonucudur. Müslümanlardaki şuur yetmezliği, kâfirler için sermayeden sayılır. Şuurlanmak ile sürüleşmek aynı şeyler değildir. Kiminle nerede, ne zaman, ne yapacağınızı bilmiyorsanız, sürü gibi güdülmeye mahkûmsunuz. Şuur, şeâirullah'tan alınır. Şiârı olmayanın şuuru olmaz. Dinî terminolojide Allah tarafından vazedilen, O'na kulluk etmeye vesile olan, saygı gösterilmesi ve korunması gereken belli ibadet, işaret ve semboller şiâr kabul edilmiştir. Kur'ân-ı Kerîm'de şiâr kelimesi geçmemekle birlikte "dinin gerçekleştirilmesini emrettiği hususlar" anlamındakişaîrenin çoğulu olanşeâirhac ibadetinin konu edildiği dört yerde Allah kelimesine muzaf olarak zikredilir. Bu âyetlerde hac veya umre münasebetiyle aralarında yürünen Safâ ve Merve ile kurban edilecek hayvanların Allah'ın koyduğu dinî simgelerden olduğu (el-Bakara 2158; el-Hac 2236), söz konusu simgelere saygısızlık edilmemesi gerektiği ve bunları yüceltmenin Allah'a bağlılıktan kaynaklandığı (el-Mâide