En Güzel Meyvemiz: Gençliğimiz II

İçinde yaşadığımız çağ, bünyeleri ve bireyleri öğütmekle öne çıkmakta. Bu nedenle, gençlerimizin sahip olmasını zaruri gördüğüm, bizler açısından bir gaye, hedef, ideal olması gerektiğini düşündüğüm bazı hususları kısaca arz etmem gerek. Bu minvalde, öncelikle hayatımızın en güzel meyveleri olan çocuklarımıza kazandırmamız gereken yakinî bir imandır. Bu hakikatle bezenmiş bedendeki ruh, her türlü fitne ve fesat karşısında adeta fitnesavar konumundadır. Yakinî iman hayat yolunda çocuklarımıza, kim oldukları, niçin yaşadıklarıyaşamaları gerektiği bilincini kazandıracak olan bir tılsım olması hasebi ile, en öncelikli atılması gereken adımdır. Ama bu imanı sadece soyut bir ilaha inanma şeklinde değerlendirmemek gerekiyor. Niçin inanacak, neye inanacak ve nasıl bir iman üzere olacak gibi sorular önemlidir. Bundan dolayı yakinî iman, kişiye Allah'a (c.c.) olan imanın farkındalığını kazandıran bir haslettir. Allah ve Resulünün bildirdiği şekilde Allah'a (c.c.) iman etmenin yanında, buna ilave olarak bu Rabbi ile ağını, bağını da kuvvetlendiren bir ubudiyet pratiği ve bilincini de kazandırmak durumundayız. Bunu için de Allah ve Resulü emrettiği için ibadet etmenin yanında, bunların hikmet ve manalarına da vakıf kılan bir bilincin de kazandırılması, her karşılaştığını sorgulayan gençliği açısından bu zamanda önem arz etmektedir. Unutmamak gerek ki, amel olmaksızın sadece söylemsel bir iman ve İslam iddiası sloganik Müslümanlığa, ilmi, hikmeti ve fiili icra boyutu olmaksızın yalın ibadetler ağırlıklı olan bir İslam ise mistik bir din örnekliğine götürür ki, bu her ikisi de sadra şifa, derde derman ve rabbimizin öngördüğü din ve iman olmaktan uzaktır. Onun için İman ettim dediğimiz rabbimiz ile kurduğumuz ünsiyeti, ibadetle, zikrullahla, tefekkür, tezekkür ve tedebbürle, hayatın tüm sahalarında Müslümanca bir irade ve eylemle beslemek sureti ile adeta rabbini görür gibi bir düzeyde tutmayı gaye edinmeliyiz. Dört bir yandan zamanın fitneleri ile çepeçevre sarıldığımız günümüzde, boğulmaktan bizi kurtaracak can simidi mesabesindeki diğer önemli husus da Kıyamet şuuruna sahip olmaktır. Bu sadece öldükten sonra diriltileceğini bilmekten ibaret değil. Bu bilinç o düzeyde olmalı ki, adeta yevmu'l-arasatı, sıratı, mizanı görür gibi bir şuur ve bilinçte olmalı. Onun için her amelinde adeta rabbini görürmüşçesine, mahşer gününü yaşıyormuşçasına ve cennet ile cehennemi görüyormuşçasına bir yakinî imana sahip olmak gerek. Efendimizin (s.a.s.) model kuşak olarak bizlere sunduğu sahabe nesli ile modern Müslüman arasındaki en belirgin farklardan, en önde gelen hususlardan birinin bu kıyamet şuuru olduğunu söylemeliyiz. Sahabe neslinde bu bilinç o düzeyde ileriydi ki her yapıp ettiklerinde adeta cennete veya cehenneme adımlarını atıyor gibi teyakkuzda yaşamaktaydılar. Bugün maalesef mezkur kıyamet şuuru yitirildiği için olsa gerek, her Müslümanın hayatında olması gereken ilahi otokontrolü sağlayamamaktayız. Bu da tüm kötülüklerin, yanlışlıkların, sapmaların önünü açan bir gedik olarak hayatımızda kendisini göstermekte. Elbette ki bu yakinî imana sahip olma, yalın bir bilgi ile elde edilebilecek bir durum değildir. Bu noktada öncelikle Kur'an-ı Azim'in ağırlıklı olarak 27, 28 ve 29 cüzlerindeki kıyamet sahneleri ile bir bağ kurmak önemlidir. Bununla beraber selefin tecrübesi, örnekliği ile afaki ve enfüsi manada bir seyr u sülûka ihtiyaç vardır. Bu seyr u sülûkun olabilmesi noktasında, herkesin kendilik bilincini yakalamış olması, yani benliğininnefsinin farkında olması ve bu farkındalığın bir sonucu olarak kişinin kendini araması, bilmesi, bulması ve kendisi olması gerekmektedir. Bu ifade ettiğimiz kendilik bilincinin oluşması ve 'Ben kimim, Nerden geldim, Burası neresi, Niye var Buradan sonra ne olacak, nereye gideceğiz ve Bizi bekleyen nedir' vb. sorulara özünde ikna edici cevaplar bulmak zorunludur. Bu ancak hem uluhiyete (Allah inancı ve onunla bağlantılı olan nübüvvet, ubudiyyet vb. konulara), hem de uhrevi hayata dair yeterli bilgi ve bu bilgilerin ruh bulma hali olan yakinî bir imana sahip olmak ile mümkündür. Bunun neticesi olarak hayata, olaylara İslami, imani