Makronezya müstebiti Valdemir Potin'in ricası üzerine Mikronezya'yı barışçıl amaçlarla işgal eden 100 bin inli askeri doyurmak kolay değildi. in'den gönderilen tayınla yetinmeyen askerler, Mikronezya'nın kendi nüfusuna bile yetmeyen besin kaynaklarına dadanmışlardı.

İşgal uzayınca zaten in hükümeti de gurbette yan gelip yatan askerlerini beslemekten bezmiş, önder yoldaş Cin Sek Sake makamdaşı Potin'i arayıp "Yetti gayrı, ordumu isteyenler beslesin ya da geri çekerim" demişti.

Ayıboğan Valdemir de tabiidir ki inlileri beslemeyi anında Muktedir Makropiç'e yıkmış; Ulu oban da kendi cebinden harcayacak değil ya, derhal yıllardır beslediği Şeş Taahhüt Kumpanyası müteahhitlerine "Pamuk eller cebe!" buyurmuştu.

Betonit Saray'ın paydaş ihalelerinden zengin olan yoz, yoldaş ve Yolcu inşaat vampirleri, 100 bin işgalci askere sağladıkları her tayında sararıp soluyor, yıllardır emdikleri kan sanki şırıngayla çekilmiş gibi oluyorlardı. Alışık oldukları tüm şatafattan kısmaya, itibardan bile tasarrufa başlamışlardı.

Oysa Şeş Taahhüt'ün en iri müteahhidi Cenabet Cenginski'nin metresi Olga Salbana'nın da akıllı saate aşereceği tutmuştu. Metreslikteki ikinci yıldönümü için Cenabet'ten en pahalı ve en akıllı saati istiyordu.

Yoz yoldaş Cenginski, Makron asıllı güzel Olga'ya pek düşkün ama hovardalık zamanı değildi.