Buğdayı dışarıdan almamızın bir nedeni de ekmek israfı imiş. Her yıl çöpe atılan milyarlarca liralık ekmeğin kadri kıymeti bilinmediğinden kendimize yetememekteyiz. Ürettiğimiz buğday ülkemize yetişmiyor. Dövizle komşu ülkelerden buğday almaktayız. Ki en fazla da Rusya ve Ukrayna'dan buğday almaktayız. Biz fakirleşirken komşu ülkeleri zengin etmekteyiz. Bir tarım ülkesi olup da buğdayı nasıl dışarıdan aldığımıza ar etmezken. Dahası en fazla ekmek israf eden ülkelerin başını çekerken. Akılsız başın ceremesini hepimiz çekmekteyiz. O hepimizin şahit olduğu. Dışarıda yemek yiyenlerin, kahvaltı edenlerin hunharca ekmek katliamları kimsenin vicdanını sızlatmamakta. Ev hanımlarının bayat ekmekleri değerlendirip aile ekonomilerine destek olmaları ciddiye alınmamakta. Her şeyden önemlisi biz bir İslam ülkesiyiz, israfın yasaklandığını iyi biliriz. pushfn('ads'); Okullarda din dersinde, ekolojik dengeyi alt üst eden bu konu üzerinde öğretmenler hiç mi durmadılar ki. Yeni kuşaklar hiçbir şeyin farkında değiller. En acısı her gün dinden imandan paylaşım yapanların bile ekmek ve hububatı, yemeği hunharca atmaları karşısında dehşete düşmekteyim. Dindarların bile hassas olmadığı israfa, diğerleri ne kadar yakın duracaklar. Aileler bu konuda çocuklarına çok acil eğitim vermelidir. İlkokulda, arkadaşlarımdan şu yemini çok duyardım; "Ekmek çarpsın ki" Anadolu'dan nenelerde, "Şu nimetin hakkı için" derlerdi. Şimdi bu tip söylem tedavülden kalktı. Fareli marketlerin müdavimi yeni nesil; nimetin, ekmeğin kadri kıymetini bilmekten bîhaber. Belediyeler de milletin parasını çar çur etmeyerek, deneme taşı gibi şehir bordürlerini, asfalt ve tretuvarları, olmadı farklı renkle yapalım anlayışını terk etmelidir. Tüyü bitmeyen yetimin hakkı vardır. Asfaltı kötü, çürük, ucuz malzeme ile değil en sağlam madde ile yapın çökmesin. Bir daha yapmak zorunda kalmayın. Bu milli bir meseledir. pushfn('ads'); Pazaryerleri,