ŞİİR - MİKAİL YAPRAK - 1977 BURSA

Kim hayal âleminde güzel bir ülke kursa..

Daha güzeldir ondan, tarihî yeşil Bursa!.

Bir zamanlar ki Bursa işgal altında iken..

O günler, ah, saçlarım oluyor diken diken!.

Şehrin yeşil çehresi değişmişti bir o gün.

Çehreleri sarmıştı endişe, keder, hüzün!.

"Ey Osman kalk, yurdunu gör!" diyen o meş'um ses..

Venizelos'un oğlu, o kudurmuş Sofokles!.

Ayağını "Osman"ın kutlu kabrine vurmuş..

Yurdu ayak altında görünce, tam kudurmuş!.

Mâtem tutan şehirde, düşman gezmiş neş'eli..

Dolaşmış pak göğsünde kara nâmahrem eli!.

Vatanın evlâtları intikamla dolunca..

Kan, bardağı taşıran son bir damla olunca..

"Osman"a baş kaldıran düşman rezil, kahrolmuş..

Anadolu ve Balkan, Yunan'a mezar olmuş!.

Bursa saltanatına olamamışlar vâris..

Ne Rusya, ne Avrupa; ne Moskova, ne Paris!.

Bursa, başlı başına türbesidir mâzinin..

Hâlâ payitahtıdır şanlı Osman Gazi'nin!.

Madde ile mânânın yoğrulduğu bu şehir..

Yeniden bir tarihin doğrulduğu bu şehir..

Tek bir karış yer yok ki, olmasın secde yeri..

Dinle kalb kulağıyla, gelir zikir sesleri..

Taşında toprağında hâlâ hâkimdir mânâ..

Her zerresinden zikir yükselir âsumâna..

Tâ arşa yükselirken yüksek minârelerden..

Ezanları duyarsın, dinle, tâ nelerden!

Düşün! Hanlar, türbeler, camiler kime âit

Düşün! İddiâmıza bunlar en canlı şahit!.

Bir tarih burcu burcu, levha levha okunur..

Haşmetli minâreler göklere çekerken sur!.