Kar yağıyor

Kulenin başındakiler, zirvedekiler

Üstümüze geliyorlar

Tabana kuvvet.

Evet..

Dağılın ayak takımları, savulun uzaklara!

Güvendiğimiz dağlara..

Nasıl kar yağmış..

Nasıl karalar ak olmuş yağan karla.

Nasıl boğuşuyor bir avuç insan,

Tepelerle, tipilerle..

Hem nasıl boğuşuyor, öyle ki, iftiharla.

Aldırma, ilerle..

Zirvedekiler üşüyor.

Üşüyen, titreyen, elini gevşeten

Kulenin tâ başından düşüyor.

El-aman!

Ayaklar şimdi zirvede, beyinler artık tabanda..

Ve şu anda..

Korkular dolaşıyor kanda..

Yükseklerde kar, çığ korkusu var...

Adım adım çatlaklar, ufuk ufuk uçurum..

Korkunç durum...

Sesler geliyor uzaktan yakından, öteden beriden..

Sesler geliyor kararsız,

Ulaştığı yerler bomboş ve ıssız.

Her taraf sis duman, her taraf karlı...

Sesler geliyor güvenli ve kararlı.

Sesler geliyor vicdanlı ve irfanlı.

Kar yağıyor bakın bakın karadan..

Erzurum'dan, Van'dan, şuradan buradan...

Kar yağıyor, evet evet...

Hayra alâmet!

Çok yakındır kıyamet!

Gerçekler şimdi perdeli.

Beklenmeyen bir tecelli.

Kiminin gelmiş eceli.