Babamı kaybedeli uzun zaman oldu. Ama her Babalar Günü geldiğinde, çocukken sofrada otururken hissettiğim o sağlam duruş geliyor aklıma. Özlüyorum Babamdan kalan son yadigar Duman da geçtiğimiz günlerde aramızdan ayrıldı. Babalar Günü bugün. Babasını hiç tanıyamamışlar, çok erken kaybetmişler için hüzünlü bir gün. Bir babanın sofradaki yeri hayatınızda çok değerli oluyor. Bazen de o boşluğu bambaşka şeylerle dolduruyorsunuz. Gastronomi çoğu zaman reçetelerle, tekniklerle anlatılır. Ama ben mesleğimi öğrendikçe şunu anladım; asıl tarif, paylaşmak. Her güçlü yemeğin arkasında bir karakter, bir duygu, bir hafıza var. Babamın sofrada söylediği kelimeleri anımsıyorum, o an çok değerini bilemediğim şeyler bazen bir ömür yol gösterici olabiliyor. Eğer babanız hayattaysa, birlikte bir yemek pişirin. Birlikte aynı tencereden tadın. Ama eğer sizin babanız da benimki gibi artık yalnızca kalbinizde yaşıyorsa, onun en sevdiği yemeği pişirin. Belki sofrada bir sandalye eksik olacak ama kokusu dolacak mutfağa. Sofranıza onun adını katın. En sevdiği sandalyeye bir tabak koyun. Sadece yemek için değil, anmak için, yaşatmak için Güçlü karakterler giderken sessiz gider ama arkalarında bir ömür yetecek kadar iz bırakırlar. Bazen yemeği yapan değil, sofrayı tamamlayan olur bir baba. Bu yaz, bir tabakta babanıza teşekkür edin. Onun bıraktığı izlerle kurulan her sofrada, aslında o da hâlâ oradadır.

DEMRE

Malzemeler (2 Porsiyon)

Mavi yengeç 6 adet
Tost ekmeği 2 dilim
Lor peynir 50 gr
Sut 200 ml
Tuz
Taze çekilmiş beyaz tane biber
Garnitur
Sade yağ 70 gr
Yeşil limon 12 adet

YAPILIŞI: