Londra'ya ilk geldiğimde dikkatimi en fazla çeken şeylerden biri sokakların bomboş olmasıydı. Kedi ya da köpek yok sokaklarda. Sincaplar, geceleri de tilkiler var bazen (2. Dünya Savaşı sonrası şehir genişleyince tilkiler ilk kez şehirlerde görülmeye başlanmış. İnsanlardan kaçarlar ve çoğunlukla geceleri ortaya çıkarlar.)

Sokak hayvanlarının olmaması önemli bir eksiklik gibi gelmişti. O kadar alışmıştım ki İstanbul'da, köşe başından bir kedi ya da köpek çıkmasına, adeta yoksunluk hissediyordum. (Sevgili rahmetli kedim Tekgöz'ü de sokakta bir duvarın dibinde bulmuştum.)

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Öte yandan bir rahatlama hissinin de bu eksiklikle birlikte geldiğini itiraf etmem lazım. İnsanların henüz sokaklara dökülmediği, gece geç veya sabah erken saatlerde, tenha yerlerde başıboş ve saldırgan köpek sürüleriyle karşılaşma ihtimaliniz yoktu. Uzaktan acı acı havlayan tedirgin edici bir köpek sesi duymuyordunuz. Ama etrafta çok fazla köpek vardı. Hepsi sahipli ev köpekleri. Londra'da, özellikle merkezin dışındaki mahallelerde neredeyse her evde en az bir köpek var desem yalan olmaz.

Şehir yeşil, bir sürü park ve açık alan var. Bu da köpek bakımını kolaylaştırıyor. Elbette hiç kolay bir şey değil ve eve evcil hayvan almak çok ciddi bir karar. Ama İngiltere, eğer buna niyetiniz varsa, göreceli olarak uygun bir yer. Peki ucuz mu Kesinlikle hayır. Bir arkadaşım çok istediği, çocukluğundan beri arzu ettiğini söylediği bir evcil köpeğe Kovid döneminde eve kapanınca kavuştu. Bunun üzerinden bir buçuk yıl geçti ama daha yeni yeni bir evcil hayvanın sorumluluğunu almanın ne demek olduğunu kavrıyor. Günde birkaç kez dışarı çıkıp dolaşması, koşması, koklaması, oynaması gerekiyor köpeğin. Buna ihtiyacı var. Aşılar, yeme içme disiplini, oyun saati şu bu derken, sağlıklı bir evcil köpeğe sahip olmak için ne kadar çok çalışması ve zaman ayırması gerektiğini yeni fark ediyor. Bunlardan başka eğitilmesi de gerekiyor köpeğin. Başka köpeklerle nasıl ilişki kuracak, yabancılara nasıl davranacak, sahibinin sözünü dinleyecek. Her köpek doğal olarak bu becerilere sahip değil.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Tek başına yaşadığından ve Kovid sonrasında ofise dönmesi gerektiğinden hafta içi köpek gezdiricilerine başvuruyor arkadaş. Bu çok popüler bir iş öğrenciler ve gençler arasında. Saatine 15-20 sterlin civarında bir ücret ödeniyor bu kişilere (asgari ücret 12 sterlin). Bir veya daha fazla köpeği önceden kararlaştırılan saatlerde alıp, gezdirip geri getiriyorlar. Çocuk bakıcıları da aşağı yukarı aynı parayı alıyor, bir not olarak belirtmiş olayım.

Veteriner masrafı ve mama da işin içine girince arkadaşım nasıl bir hayata adım attığını yeni anladı. Aylık 1000 sterlinden (37 bin TL) fazla bir parayı köpeğine harcamak durumunda. En kötüsü de ne biliyor musunuz Köpeğiyle geçirecek vakti yok. Çünkü çok çalışıyor.

İngiltere'de Kovid döneminde 3.2 milyon evcil hayvan satın alınmış. Bu rakam kayıt altına alınmış satışlardan ibaret. Evlat edinmeler, "arkadaşın köpeği yavruladı bir tane de bana verdi"ler hariç. Rakam pandemi döneminde önceki yıllara göre yüzde 30 artmış. 2009 krizinde de benzer bir durum olmuş. Her krizde insanlar eve hayvan alıyor. Verilere göre evcil hayvanlar en çok online satın alınıyor. Yani online mecralardan iletişim sürüyor.