Çalışmamız 28. Lem'a'nın Dördüncü Nüktesi'nin bir mütalâasıdır. Bir başka ifade ile o risaleden anladıklarımızı ifadedir.

Adı üzerinde mütalâa, etraflıca düşünme ve tetkik sonrası hâsıl olan fikirdir. Kalbe doğan manalar demek, daha doğru olur. Ferdîlik arz eder.

alışmamızda önce risale metni, sonra onun üzerinde yapılan mütalâa yer alacaktır. Makamına göre iktibaslar da yapılacak.

Giriş

Demir hakkında kısa malûmat

Latince'de Ferrum (Fe) olarak isimlendirilen demirin atom numarası 26 olup, dünyadaki en yaygın kimyasal bir elementtir. Dünyanın dış ve iç çekirdeğinin yaklaşık %80'i demirdir.

Demir, bütün metaller içinde en çok kullanılanıdır ve dünyada üretilen metallerin ağırlıkça %95'ini oluşturur. Düşük fiyatı ve yüksek mukavemet özellikleri demiri, otomotiv, gemi gövdesi yapımı ve binaların yapısal bileşeni olarak kullanımında vazgeçilmez kılar.

Belirli oranda karbon eklenmesi ile çelik veya döküm elde edilir. Yumuşak yapısı itibariyle dövülerek çeşitli şekiller verilir. Aktif metal olma özelliğinden dolayı aktif ametallerler birleşme özelliğine sahiptir. Aynı zamanda reaktif olup korozyona uğrayarak paslanabilmektedir. Elektrik ve ısı iletiminde iyidir. 1538 derecede erir, 2862 derecede kaynar.

Kullanılmadığı alan yok gibidir.

Demirin kökenlerinin hikâyesi, demir elementi, yıldızların patlamasından (süpernova) doğmasıyla başlar. Demirin Dünya gibi kayalık gezegenlerdeki bolluğu, Ia tipi süpernovaların patlamalarıyla yüksek miktarda demir açığa çıkmasıyla oluştuğu düşünülmektedir

Yetişkin bir insanın vücudunda yaklaşık olarak 4-5 gram demir bulunmaktadır. Bunun yaklaşık 2,5-3 gramı kanda hemoglobinin yapısında yer alır. Son çalışmalarda demir yiyen bakteri keşfedildi. Halomonas titanicae bir bakterinin ismi. Okyanus bilimcisi Robert Ballard, Titanik'in enkazını 1985'te bulmuştu. Deniz yüzeyinden 3.8 km derinlikteki bu enkaz, o derinliğe kadar ışığın sızmaması ve yüksek basınç nedeniyle oldukça iyi korunmuş haldeydi. Ancak aradan geçen 30 yıl içinde, bazı bakterilerin metali aşındırdığı fark edildi. Araştırmacılara göre, gelecek 14 yıl sonunda gemi enkazının bütünüyle yok olabileceği düşünülüyor. 1991'de enkazdan pas örnekleri alındığında bunların canlılarla dolu olduğu görüldü. Üstelik bu canlılardan biri daha önce bilinmeyen bir bakteri türüydü. Gemiye atfen bu bakteriye Halomonas titanicae adı verildi. Bu bakteri başka canlıların yaşayamayacağı, karanlık ve basınçlı ortamlarda, hatta tuzlu ortamlarda yaşayabiliyordu. Metal yiyen bakteriler, demir rezervlerinin oluşmasında âdeta vazifeli diye anlaşılır.1