İnsan hayatında 40 yaş en verimli ve olgun yaş sayılır. Sanıyorum kurumlar için de 40 yıl ayakta kalmak, etkili olmak hiç de küçümsenecek bir süre değil. Hele bizim gibi hızlı değişen, iç ve dış müdahalelerle siyasi ve ekonomik hayatı sarsılan, siyasi kutuplaşmanın her biçiminin yaşandığı ve toplumsal sorunların sürekli ertelendiği bir toplumda bu hiç kolay değil.
Basında bu daha da zordur.
Buna rağmen kurumsal kimliğiyle ayakta kalan birçok medya kuruluşu da var. Onlardan biri de Sabah Gazetesi'dir. Sabah'ın yayın hayatına başladığı 80'li yılları hatırlıyorum. O yıllarda dönemin en etkili dergisi Nokta'da çalışıyordum. Zor yıllardı. O yıllar aynı zaman Türkiye'nin 12 Eylül askeri darbesinin yaralarını sarmaya ve rahmetli Özal'ın Türkiye'yi dünyaya açmaya çalıştığı değişim yıllarıydı.
Yeni bir gazete bu değişimin güçlü sesi olabilirdi ve 1985'te yayın hayatına başlayan Sabah'a da bu gözle bakıldı. İlk bir yıl gelgitler yaşansa da daha sonra Sabah Gazetesi adım adım "demokrat" çizgisi, güçlü yazarları ve sivil diliyle buna en yakın gazete oldu. Bu rolüyle de 90'lı yıllarda Türkiye'nin en çok satan gazetesi olmayı başardı. O yıllarda başta Hıncal Uluç, Engin Ardıç, Haşmet Babaoğlu gibi birçok Nokta çalışanı da kendilerini Sabah'ta buldu. Ben de Arda Uskan'ın ekibiyle birlikte 1993 yılında Sabah'ın yeni televizyonu ATV'de çalışmaya başladım.
Gazeteleri, televizyonları, dergileri ve internet mecralarıyla Türkiye'nin en değişimci medya grubuydu.
Sabah bu grubun amiral gemisiydi... Kısa tarihinde 28 Şubat postmodern darbe dönemindeki kötü sınavını bir yana bırakırsak bu özelliği hiç değişmedi ve hâlâ devam ediyor. Bu gerçeği de en net biçimde Başkan Erdoğan liderliğinde AK Parti'nin 3 Kasım 2003 seçimlerini kazanmasından sonra yaşananlarda gördük. O seçimi Sabah Gazetesi, sivil siyasetin zaferi olarak gördü ve şu manşetle duyurdu:
"Anadolu İhtilali..."
Artık darbeleri, müdahaleleri "ihtilal veya devrim" olarak gören vesayetçi medya gitmiş, yerine Sabah'ın temsil ettiği sivil ve demokrat bir medya gelmişti. Sabah'ın bu duruşu sahipleri, yöneticileri değişse de hiç değişmedi.