SADECE Türkler'e ait olan bir şey diye biliyorum. Herhalde Avrupa'da arabalar, arka arkaya sıralanıp dat dat dat diye kornaya basmıyordur. Şu dünyada insanların arasındaki bütün farklılıkları kaldırıp herkesi birbirine eşitlemede düğün konvoyu kadar etkili bir hadise görmedim. Bütün mesafeler kalkıyor, herkes bir amaca kilitlenmiş. Emosu, memosu, hippisi, ağır abisi, entellektüeli... Genci, yaşlısı herkes bir arada. Kültürlerin kaynaşması. Daha doğrusu kültürlerin tek bir kültür çatısı altında eriyip bitmesi. "Hepimiz kardeşiz" deyip hümanizmi savunan arkadaşlar, şu adeti bütün dünyaya yayabilse, tüm dünya işte o zaman kardeş olur. Bir daha da tövbe billah çözülmez. Öncelikle o müthiş curcunanın ardından düğün salonu kısmı atlatılmış, salon çıkışında kız çıkaran ana-baba dahi derdini unutup arabalara yerleşme kaosunda yer kapma derdine düşmüş, herkes sonunda sağ salim poposunu bir araba koltuğuna yerleştirmiş. Artık o sıkış tıkış araba atmosferinde düğün ahalisi tek bir noktaya odaklanıyor: Bu gece bu iki arkadaşı birbirlerine coşkulu bir şekilde hallendirmek. İşte bu ahval ve şerait içinde kafalar camlardan çıkıyor, eller kollar dışarı salınıyor. Herkeste bir coşku, büyük bir şuursuzluk hali de cabası. Daha biraz evvel salonda annesine "Off ne işim var benim ya burada" diyen emomuz, çok mürekkep yalamış düğün ortamını banal bulan entellektüelimiz bile o coşkuya kendini kaptırıyor. Kaptırmayıp da ne yapacak 5 kişilik arabaya 9-10 kişi doluşmuş, gel de yanındakine sarılma o arabada. Eli kolu koyacak başka yer yok zaten. Mecbur sarılacan, samimiyet alıp yürüyecek. Boşver karizmayı. Katıl o coşkuya. Var mı daha güzel bir an arkadaş Şahsen benim dünya barışını sağlamak için önerim