TOPLUMUMUZDA genelde tuvalete gitmek sanki ayıp gibi görülüyor. Tabii insan olarak niyetimiz çok da iyi olmadığından, arkadaşlarımızın yapacağını düşündüğümüz geyik yorumları engellemek için tuvaletle ilgili değişik adlar kullanmışız. Ya da çaktırmadan tuvalet ismini kullanmayıp bir bahane uydururuz. Genellikle işyerlerinde (Ben lavaboya gidiyorum, 5 dakika içinde döneceğim), bazen misafirliklerde (Lavabo nerede), kibar insanlar tarafından kullanılan, akla 'Nasıl yani' sorusunu getirten söylem biçimi. Bu tip insanların en doğal ihtiyaçları konusunda bile utanmaları başka bir şeyler söyleme gereksinimi duymaları ilginçtir. Üstelik lavaboya tuvaletini yapan birilerini akla getirir ki bu çok daha utanç vericidir. Bunun gibi birçok söylemler vardır: Benim motor su kaynattı. Ben bir yüz numaraya gidip geleyim.. Ayak yolu ne taraftaydı Ben bir memişhaneye gidip geleyim. Winston Churchill'in (WC) bana ihtiyacı var... Fayansları sayıp gelicem. Eee, ne demişler, iyi adamın içinde kötü şey durmaz, hadi bana müsade... Bakayım lavabo yerinde mi.. Bi su döküp gelicem. Ben bi küçük konser verip geliyom. Büyük abdeste gidiliyorsa "Çelenk bırakcam" küçük abdeste gidiliyorsa "Çicek topluyacağımm" Ha bir de bunun gaz çıkarma versiyonu vardır. "Polen sacma" olarak geçmiştir literature. Ben bi borcumu ödeyip hemen geliyorum. Beni toplantıya çağırmışlar... Ben bir arkadaşı uğurlayıp gelicem. Ben bin suluboya çalışıp geliyorum. Ben bir karanlık odaya gidip geleyim. Beton dökmeye gidiyorum. Sadece makyaj tazelemeye gidiyorum... Ben bir süre kütüphanede olucam... Sevkiyat yapıp gelicem. Ben bir görevi ifa edeyim