Cumhurbaşkanı Erdoğan'la yarışmak zor. Hele hele projeyle, icraatla Erdoğan'a üstünlük kurmak imkansız. Erdoğan son 20 yıldaki liderlik pratiğiyle tartışmasız bir şekilde Türkiye'ye çağ atlattı. Cumhuriyet tarihi boyunca yapılanlardan çok daha fazlasını 20 yıla sığdırdı. Bıkmadan, usanmadan, yorulmadan, "artık bu kadar da yeter" demeden hala yoluna devam ediyor. "Türkiye yüzyılı" ve "TOGG"un açılışı, iktidar partisine 2023 öncesi nefes aldırırken, Erdoğan'ın kamuoyu nezdinde liderliğinin pekişmesini beraberinde getirdi. Erdoğan öncesi Türkiye siyaseti ağırlıklı olarak demagoji ve laf yarıştırma işiydi. Erdoğan, siyaseti "millete hizmet" ve "icraat" düzlemine taşıdı. Erdoğan karşısında muhalefetin silinmesinin aslında başlıca sebebi budur. Erdoğan'la "hizmet" esaslı bir yarışa giremiyorlar. Hiçbir şansları olmuyor zira böylesi bir yarışta. Çünkü varlık gerekçeleri "millete hizmet" esasına dayanmıyor. CHP ve 6'lı masa müdavimleri, 2023 seçimlerine dönük bütün umutlarını ekonominin tepe takla olmasına bağlamıştı. Erdoğan, Türk ekonomisini hedef alan küresel saldırılara ve dünyadaki ekonomik buhrana rağmen zor bir işin daha üstesinden gelerek muhalefetin umutlarını söndürdü. Ekonomide büyük bir başarı hikayesi yazdı Erdoğan. Bu başarı hikayesi Erdoğan'a muhalefet karşısında psikolojik bir üstünlük getirdi. Tabii, hava dönünce muhalefet yine eski alışkanlıklarına sığınmak zorunda kaldı. Aslında durumları anlaşılmaz değil; çaresizler, ayrıca demagoji yapmaktan başka ellerinden bir şey gelmiyor. Sürekli yalanlarla, iftiralarla, itibar suikastlarıyla gündeme gelmelerinin temel sebebi budur.