Evlilik genelde romantik, heyecanlı bir ilişki ile başlar; hayaller, umutlar onu güzelleştirir ama giderek güç mücadelesine dönüşür. Kişilikler çatışır, eşler birbirini değiştirmeye çalışır, sorunun çıkmasında kendi rolünü görmez öz eleştiri yapamaz, taraflardan birisi hep verir, şiddet ortaya çıkabilir. Sevgi saygı azalır. Sonuçta çiftin ruh sağlığı bozulur. Evlilikte mutlu olmanın en önemli yolu çiftlerin hatalarını fark edip birbirlerine buna göre davranmaları, iletişimi her ne olursa olsun kesmemeleridir. Çiftler birbirinin yanlış davranışlarını çok fazla büyütmeyip birbirlerine hoşgörülü yapıcı davranmalıdır. İlişkide iletişim hataları da eşler arasındaki saygı ve sevgiyi azaltır. İletişim hataları şunlardır: Yıkıcı eleştirilerde bulunmak; "Sen hep böylesin. Bağırıp çağırıyor, beni dinlemiyorsun. Hep kendini haklı çıkarıyorsun" şeklindeki eşi suçlayıcı, hor görücü, kırıcı eleştirilerdir. Oysa bağırıp çağırmak, suçlamak yerine, "Ben bu davranışından dolayı çok üzüldüm" demeli, ses tonunu yükseltmemeli. Genellemede bulunmak; "Evlendiğimizden beri hep böylesin. Bencilsin, hiç değişmiyorsun" tarzındaki ifadeler, eşi bir kalıba sokan, damgalayan ifadelerdir. Eşinize bunu söylüyorsunuz ama acaba sizde hiç hata yok mu İşe kendinizi değiştirmekle yani bu sorunun çıkmasında acaba benim payım ne, hangi davranışımı değiştirsem bu sorun bu kadar büyümezdi diye düşünün. Aklını okumak; Evlilikteki sürekli kavga, çekişme, üzüntüye yol açar, çiftleri kendi dünyalarına iter. Sözlü iletişim