Bugün siyasetin en hareketli günü. Binlerce siyasetçi adayı, milletvekili listelerine girip girmeyeceğini merak etmekten günlerdir uyku uyumuyor. Bugün o bekledikleri karar açıklanacak. Bir kısmı çok sevinecek, birçoğu üzülecek, hayal kırıklığı yaşayacak. Geçmiş zamanlarda hayata küsenler olduğunu görmüştüm. Hastalananlar, yataklara düşenler, yemeden içmeden kesilenler İşte bunlar hayatın merkezine siyaseti koyanlardır. Siyaset olmadan yaşayamayacağını düşünenler var. Tüm hayatını, ailesini, işini, kariyerini siyasete göre dizayn edenler... Her şey onun merkezinde döner. Her şey onunla ilişkilidir. Bu çok sorunlu ve sonuçları olukça yıpratıcı bir tutumdur. Aynı tutum başka şeyler için de geçerli. Mesela hayatın merkezine ticareti, şöhreti, parayı, kariyeri, makamı koyanlar da benzer sıkıntılı süreçler yaşarlar. İnsanın hayatın merkezine bunları koyması bana hep garip gelmiştir. Çünkü hayatın merkezine konulan şey o kadar değerlidir ki, geri kalan tüm kıymetler bunun için feda edilebilir. Sık sık duymuşsunuzdur siyasetçilerden, sanatçılardan, zenginlerden O kadar yoğun çalışmışlar ki çocuklarının büyümesini görememişler Hayatın birçok zevkinden, anlamlı uğraşlarından mahrum kalmışlar Baharı, doğayı, tatili, kitap okumayı, müzik dinlemeyi ıskalamışlar Tüm bunları ileride yaparım diye ertelemişler. Ve yaşadıkları şeye hayat demişler! Ancak yaşlandıklarında bu kez hastalıklar başlamış, enerjileri tükenmiş ve erteleyip de yapmak istedikleri hiçbir şeyi yapamamışlar... Hele çocuklarının tüm güzel anlarını kaçırmanın pişmanlığı... bence en dramatik olanı bu. Hayatın merkezinde siyaset olanlardan çok dinledim bunları Cumhurbaşkanı Erdoğan, küçükken çocuklarından birinin kapısına "Bize vakit ayır" diye not bıraktığını söyleyip, göz yaşı dökmüştü televizyon ekranında.