Üstad bir Kastamonu mektubunda diyor ki:

"Risale-i Nur'a sıkıntı veren veyahut hizmetinden çekilen pek çok adamların tokat yemeleri gibi, bu sene, bu memleketin etrafında umumî bir tarzda Risale-i Nur'un intişarına sıkıntı verip şimdiki bir nevi tevakkuf devresi vermek hatasıyla, şimdiki umumî sıkıntının bir sebebi olduğunu göstermesidir."

Demek ki, Risale-i Nur'a sıkıntı veren veya hizmetinden çekilenler, şahsî hayatlarında bir şekilde "tokat" yiyorlar. Verilen sıkıntının nitelik ve derecesi ile, çekilip geri durmanın hizmete verdiği zarara göre bu tokatların bir kısmı şefkat, bir kısmı da zecir tokadı oluyor.

Umumî bir tarzda Risale-i Nur'un intişarına sıkıntı verip genel anlamda tevakkufa yol açan haller ise, toplumun tümünü kuşatan bir sıkıntı ve inkıbazı beraberinde getiriyor.

Bir başka mektupta da şöyle deniliyor:

"Risale-i Nur'un intişar ettiği her tarafta bu sıralarda, şimdiye kadar bir plan dahilinde Risale-i Nur'un fütuhatına karşı tecavüz var. Bir derece şevk ve neş'eye zarar verdi, bir devre-i tevakkuf açtı. (...) Fakat Cenab-ı Hakka şükür, Isparta ve havalisi kahramanları çelik gibi bir metanet göstermeleri, sair yerlerin de kuvve-i maneviyelerini takviye ediyorlar."

Buradan da anlıyoruz ki, Risale-i Nur'un yayılıp manevî fütuhatını devam ettirdiği süreçlerde, buna engel olmak için her zaman planlar hazırlanıp devreye sokularak, o fütuhatı durdurma amaçlı tecavüzler olabilir. Bu saldırılardan etkilenen bazı Nur Talebelerinin hizmetteki şevk ve heyecanları zarar görebilir.

Bunu önlemenin yegâne çaresi, Isparta kahramanlarını örnek alarak, "çelik gibi bir metanet" göstermek; ne olursa olsun yerinde sabit durmak; hakta sebat ederek her hal ve şartta hizmete devam kararlılığını korumak