Zülfikar mecmuasını, Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri, sağlığında bizzat kendisi Risale-i Nur eserlerinden tertip ve tanzim etmiştir.

Zülfikar, lügatte "iki parçalı" anlamına gelir. Istılâhî manada ise, "Hz. Ali'nin (ra) ucu çatallı, ortası yivli olan çok meşhur kılıcı"dır.

"Benim hakaik-i imaniyede hususî üstadım İmam-ı Ali'dir" diyen Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri'nin, risaleye bu ismi vermiş olmasının sebebi, eserini, bilhassa "Mu'cizat-ı Ahmediye" (19. Mektub) ve "Mu'cizat-ı Kur'âniye" (25. Söz) kısımlarıyla manevî anlamda "Kur'ân tezgâhında yapılmış iki parçalı manevî bir kılınç" olarak tasavvur ettiğinden kinaye olsa gerektir.

Zülfikar Risalesi, şu dört ana bölümden meydana gelmektedir:

1- Zülfikar'ın Birinci Makamı: Onuncu Söz (Haşir Bahsi ve Zeyilleri)

2- Zülfikar'ın İkinci Makamı: On Dokuzuncu Mektub (Mu'cizât-ı Ahmediye [asm] Risalesi ve Zeyilleri)

3- Zülfikar'ın Üçüncü Makamı: Yirmi Beşinci Söz (Mu'cizât-ı Kur'âniye Risalesi ve Zeyilleri)