Geçtiğimiz günlerde bu köşede yayınlanan "Bu Başarı Hepimizin" başlıklı yazımda, provokasyonlarla yarıda bıraktırılan İHH İncirlik eylemi hakkında şu cümleleri yazmıştım: "Tam o sırada 'kuklayı değil kuklacıyı' hedef alan bir organizasyonla İHH, İncirlik üssüne gitmişti. Orada -kimlerin çıkardığını adımız gibi bildiğimiz- bir provokasyona maruz kalınıp İHH'nın aklıselim tavrı sonucu eylem sonlandırılmasaydı uzun yıllardan beridir ülkemizde yapılmış en etkili ABD karşıtı protestolardan birini gerçekleştirmiş olacaktık. Üzerinden biraz zaman geçsin İncirlik Üssü'nün adının niçin değiştirildiğini de, bu üslerden İsrail'e tek bir istihbaratın niçin gitmediğini de anlamış olacağız zaten." Bu cümleler üzerine epeyce insan ulaştı bana. Aralarında bu eylemi destekleyenler de vardı, desteklemeyenler de. Provokasyonlar neticesinde eylemin sonlandırılması konusunda İHH'yı tebrik edenler de vardı, eleştirenler de. Hal böyleyken bu eylemi hem oluş hem de sonuç bakımından değerlendirecek bir yazı yazmak şart oldu. Hatırlayacaksınız belki. İHH, İncirlik eylemini "birkaç günlük" olarak planlamış, Türkiye'nin dört bir yanından İncirlik'e akacak araç konvoyları organize etmişti. İstanbul Adana yolu üzerinde bulunan Kocaeli, Ankara, Kayseri ve Konya'da salon programları yapılmış, İncirlik'teki eylemin mahiyeti ve amaçları konusunda herkese bilgi verilmişti. Hedef, İncirlik Üssü'nün önünde çok etkili ve barışçıl bir protesto gerçekleştirmekti. İncirlik Üssü'nün dışında iki kritik şey yaşandı eylem gününde. İlki, resmi makamların -bu kadar devasa bir insan topluluğu beklemedikleri için olsa gerek- gereken güvenlik önlemlerini alamadığı görüldü. İkincisi de alana "eylem yapmak" için değil, "eylemi kırmak" için gelen provokatörler son derece bilinçli ve organize şekilde eylemi şiddete sevk etmeye çalıştı. İHH'nın bence büyük bir dikkat ve öngörü ile eylemi sonlandırması, Allah göstermesin, yaşanabilecek pek çok olumsuzluğa engel oldu. Şimdi gelelim "o gün" üste yaşananlara. Amerikan askeri, önüne iki seçenek koymuştu o gün. İlki, eylemcilere müdahale etmek, ikincisi de üssü boşaltmak. Bu iki seçeneğin ikisi de hayata geçmedi çünkü dışarıdaki provokasyonlar eyleme son verilmesini icbar etti. Tabii, bütün bunlar hem medyada hem de çeşitli mahfillerde konuşuldu ama aslında "yahu bu eylemin sonuçları ne oldu peki" sorusu pek sorulmadı. Bence epeyce sonucu oldu bu eylemin. İlk ve en önemli sonuç, Amerika ile Siyonist köpeklerin işbirliğinin ilk kez doğrudan bir Amerikan askeri organizasyonun önünde bu çapta protesto edilmiş olmasıydı. O gün o eylemde orada bulunan yabancı aktivistler, "kuklayı değil kuklayıcı hedef alan" bir eylemin ABD'yi ne denli tedirgin edebileceğini gözleriyle görmüş oldular. O gün bu eylemden dünyanın hemen her yerine ulaşan görüntüler ve haberler ABD-Siyonizm işbirliği hakkında net bir farkındalık oluşturdu bütün dünyada. Zaten halihazırda görüyoruz da bunun sonuçlarını. Hem dünyanın pek çok noktasında hem de ABD'de gördüğümüz protestolarda hedef