Biri, kaçıp gittiği Batı'da Türkiye'yi şikâyet edebilmek ve bazı prestijli edebiyat ödüllerine uzanmak için "Ben aslında biseksüeldim, bunu söyleyemedim, Türkiye çok kötü biliyor musunuz" diye cavcav eden bir FETÖ aparatı. Yani Elif Şafak.Diğeri, halkını, Türk insanını aşağılamaktan aşırı zevk aldığını hiçbir zaman gizleme ihtiyacı duymamış, ulusalcı-Kamalist olmayanlar dışında bir insan topluluğuna en küçük saygısı olmayan Mine G. Kırıkkanat.Bu ikisinin bazı ortak noktaları da yok değil laf aramızda. En büyük ortak noktaları ise Türkçeleri olağanüstü tıknaz, kurguları olağanüstü zayıf olmasına rağmen romancı olmaları.İkisinin de romancılığını şöyle değerlendirdim hep: "Müşterileri var ki yazıyorlar. Ortada edebiyatı, hele büyük Türk edebiyatını alakadar eden bir durum yok."Mine Kırıkkanat, Elif Shafak (böyle yazmayı tercih ediyor soyadını) hakkında bir intihal davası açıyor. Kırıkkanat'ın iddiası, Elif Şafak'ın Bit Palas isimli romanının kendi romanı Sinek Sarayı'ndan intihal olduğu yönünde.Mahkeme Elif Şafak'ın romanında yüzde 5 oranında Sinek Sarayı'ndan intihal bulunduğuna hükmediyor. Yeri gelmişken ifade etmem gerekir ki mahkemenin gerekçeli kararı da, bilirkişilerin mahkemeye sunduğu "intihal gerekçeleri" de fevkalade sorunlu bence. İnşallah dava Yargıtay'dan döner de saçma sapan intihal davaları haberleri okumak zorunda kalmayız.Şunu söylemek isterim: Edebiyatta intihal meselesi, akademik intihal meselesiyle kıyas kabul edebilecek bir şey değildir. Bir yazar, söz gelimi Dostoyevski'nin (Kırıkkanat'ın değil, yanlış olmasın) bir eserini alıp onu yeni bir kurgusal zemine taşıyabilir. Hatta bazen bunu yaparken Dostoyevski'nin özgün cümlelerini, pasajlarını kullanabilir ve yazar bunu iyi yaptıysa onu ellerimiz patlayana kadar alkışlayabiliriz. Diğer yandan, bir edebi harekete mensup yazarlar, şairler birbirlerinin konularını "takip" edebilir. Birbirlerinin dizelerini, cümlelerini alıp kullanabilir. Sözgelimi İkinci Yeni'yi az çok biliyorsanız ne demek istediğimi hemen anlamışsınızdır. Anlayacağınız, edebi intihal iddiaları öyle basitçe, akademik intihaller gibi değerlendirilebilecek süreçler değildir.Bu, burada bir dursun.Gelelim meselenin asıl ek yerine.Türkiye'deki kültürel iktidarın hatırı sayılır putlarından biri olan (bkz. çünkü FETÖ, ayrıca bkz. çünkü Osman Kavala) Elif Şafak'ın başına böyle bir iş gelince bizim yazar çizer takımı boş durur mu Yapıştırdı hemen bildiriyi. Ümit Kıvanç'ından Zülfü Livaneli'sine, Ayfer Tunç'undan Barış Pirhasan'ına 100 kadar yazar "Yetişin, Elif Şafak linç ediliyor" bildirisine imza atıverdiler hemen.Bildirinin temel iddiasını anlamak zor lakin anlaşıldığı