Bir koltuğa oturunca ölünceye değin oradan kalkmak istemeyen beceriksizlerin derdini, tasasını anlayışla karşılamak gerekmez. Onlara verilen mevki kimsenin babasının malı değildir ve her gelen gitmek, her yeni değişmek zorundadır. Orada ilelebet kalmayı düşünen, kalış süresini uzatmaya çalışan her birey, kendisinden sonrasının zararını asla dert etmez. Zaten henüz vuku bulmamış zararın ihtimalinden korkmak ruhsal problemdir. Muhtemelen kalkıp gittiği durumda ortaya çıkacak rezaletin, kirliliğin doğal olarak kendisine mal edilmesinden çekinir. Merak söz konusuysa sebep sorulur. Ardında, üstü örtülemeyecek kadar pislik birikmemişse yani sebep bu değilse kalan hayatında iştigal edeceği bir mesleği olmadığı için yerleştiği yeri sıcak tutmakta inatçıdır. Bu ikinci şık sanıldığından daha fazla öneme sahiptir. Zira sırasında eski Amerikan Başkanı Barack Obama'yı belgesel sunarken, eski Uruguay devlet Başkanı Jose Mujica'yı çift çubukla uğraşıp minik bahçesinde krizantem sularken görmek mümkündür. Keza görev süresi dolan herhangi bir siyasi, eski işine döner. Bu imkan ve şerait içinde eski yahut yeni bir iş sahibi olmayan koltuk sahipleri ne yapabilir Yolsuzluk ve de haksızlıkla elde ettikleri servetlerinin üstünde kuluçkaya yatsalar yumurtanın nerden çıktığı; işletme kurup emek öğütseler değirmenin suyunun nereden geldiği sorulur. Aslında sorulmaz. Hiçbir şey sorulmaz. Ama böyle bir sorgu ihtimali bile bir şekilde yerleşilen koltuğa daha sıkı sarılmayı, iyice tüneyip hiç terk etmeyecekmiş gibi sıcak tutmayı gerektirir. Hem karnını doyuracak bir meslek sahibi olmayıp mesnetsiz paye edinenler, boşa çıkınca ne ile uğraşsın, nasıl geçinsindir pushfn('ads'); Yaşanan rezilliğin tarihe geçmesi neyi değiştirir Tarih, iktidar ve güç sahiplerinin gün geçtikçe şiddetini artıran zulmünü ayrıntısıyla yazsa ne olur, görmezden gelse ne fark eder Aynı hatalara bir daha düşmemek, aynı şerre bir kez daha dolanmamak için ibret mi alınır, ders mi çıkarılır, yol yordam mı değiştirilir Emsali görülmemiş bir tarih fetişiyle malul olan, ancak içine doğdukları akıl ve de gönül tutulmasını asla kabul etmeyen kitleler, saplantılı tarih anlayışlarına ilmek ilmek işlenip oradan dantel dantel, nakış nakış sırıtsalar ne değişir Yani ki vatandaş, halk, millet olma şuurunun aslında yanından bile geçmeyen, ancak konu mankeni olmalarının eşsiz bilinciyle her dem poz kesmekten, görüntü vermekten, kendilerine biçilen rolü acemice oynamaktan geri durmayan yığınlar geleceğin tarihine isim bağışlasalar ne fark eder Tarihsel bir karakter olarak anılan hangi zalim bugünün adalet anlayışının şekillenmesinde yönlendirici olmuştur Her daim zalim olduğu vurgulanan firavun, koca Asya kıtasını adeta hallaç pamuğuna çeviren, yakıp yıkan Cengiz, Avrupa'nın göbeğine islim fırınları kurup kükürtlemeden kayısı kurutur gibi insan öldüren Hitler ismini asırlar geçse bile unutulmayacak şekilde tarihe kazıtır da ne