Bu felaket 300 TL'lik çocuk ve 850 TL'lik aile yardımıyla önlenemez!

TÜİK'in son verilerine göre Türkiye'de ikamet eden nüfus, 31 Aralık 2023 tarihi itibarıyla bir önceki yıla göre 92 bin 824 kişi artarak 85 milyon 372 bin 377 kişi oldu. Yıllık nüfus artış hızı 2022 yılında binde 7,1 iken, 2023 yılında binde 1,1 oldu. Bu durum nüfus artış hızında alarm düzeyinde olağanüstü düşüşlere işaret etmektedir. Zira dünyada doğurganlık hızı ortalaması 2,52 iken Türkiye'de ise âdeta sert bir frene basılmış gibi aniden 1,51'e gerilemiştir.

Bununne demek olduğunu önceki yıllarda yapılan nüfus projeksiyonlarıyla izah edebiliriz; 2050 yılına doğru nüfusun 1,50'lere düşmesi beklenirken nüfusumuz çeyrek asır öncesinde tepetaklak bu seviyeye aniden düşmüştür.

Diğer yandan 2007 ve 2023 yılı nüfus piramitleri karşılaştırıldığında, doğurganlık ve ölümlülük hızlarındaki azalmaya bağlı olarak, yaşlı nüfusun gittikçe daha fazla arttığı ve ortanca yaşın yükseldiği görülmektedir. Ortanca yaş, yeni doğan bebekten en yaşlıya kadar nüfusu oluşturan kişilerin yaşları küçükten büyüğe doğru sıralandığında ortada kalan kişinin yaşıdır. Ortanca yaş aynı zamanda nüfusun yaş yapısının yorumlanmasında kullanılan önemli göstergelerden biridir. Türkiye'de 2022 yılında 33,5 olan ortanca yaş, 2023 yılında 34'e yükselmiştir.

Çalışma çağı olarak tanımlanan 15-64 yaş grubundaki nüfusun oranı ise 2007 yılında 66,5 iken 2023 yılında 68,3 oldu. Diğer yandan çocuk yaş grubu olarak tanımlanan 0-14 yaş grubundaki nüfusun oranı 26,4'ten 21,4'e gerilerken, 65 ve daha yukarı yaştaki nüfusun oranı ise 7,1'den 10,2'ye yükselmiştir.

(WHO) Dünya Sağlık Örgütü genel olarak 65 yaş ve üzerini yaşlılık dönemi olarak kabul etmektedir. Yaşlı nüfusun toplam nüfus içerisindeki oranının 10 seviyelerine yaklaşması ise yaşlı nüfusa sahip ülke nitelendirmesine geçişin bir göstergesi sayılmaktadır. Bu açıdan bakıldığında ülkemiz 10,2 oranını aşan 65 yaş ve üzeri nüfusuyla artık yaşlı bir ülke konumuna gelmiştir.

2023 sonu itibarıyla 10,2 oranını aşan 65 yaş ve üstü olan vatandaş sayımızın 2030'da 13 ve 2040'ta 18'i aşacağı öngörülmektedir.

PEKİ BU TABLO NE ANLAMA GELMEKTEDİR

Nüfusun hızla yaşlanması başta bir millî güvenlik sorunu teşkil etmektedir. Başka bir deyişle gerçek bir beka meselesidir.

Nüfus azalması iş gücü ve sosyal güvenlik sistemine büyük hasarlara neden olacaktır. SGK'nın aktüeryal dengesinde tsunami şiddetinde sarsılmalara sebep olacak. Dolayısıyla sosyal güvenlik sistemimiz sürdürülemez hâle gelecektir. Daha şimdiden genel sağlık sigortası verilerine bakıldığında sağlık harcamalarında büyük sıçramalar görülmektedir. Azalmanın devam etmesi ve nüfusun kendi kendini yenilememesi hâlinde yetersiz iş gücüne bağlı olarak üretimin ve büyümenin azalması işletmelerin faaliyetlerini sürdüremez hâle gelmesi, vergi gelirlerinin yaşlı nüfusun bakımını karşılayamaz hâle gelmesi, emlak piyasası ile diğer ekonomik faaliyetlerin çökmesi, okulların öğrencisizlik nedeniyle atıl kalması ve askerî gücün bitmesi dâhil olmak üzere özetle ülkenin tükenmesi manasına gelmektedir.

CUMHURBAŞKANIMIZ HAKLI ANCAK

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, ta 10 yıl öncesinden her fırsatta gittiği her şehirde vatandaşlarımıza 2-3 çocuk tavsiyesinde bulunmuştur. Ne kadar haklı çıktığı izahtan varestedir. Aradan geçen zaman zarfında hükümetin birçok tedbir aldığı göz ardı edilemez. Ancak neticeye bakılınca tedbirlerin yeterli ve etkin olmadığı apaçık ortadadır.

AB ve diğer gelişmiş ülkelerin aldığı tedbirler yanında ülkemizin aldığı tedbirlerin ne kadar cılız ve yetersiz olduğu maalesef ailelerin çözülmesi ve dolayısıyla nüfusun sert bir şekilde azalması göstermektedir. Zira gelinen noktada gelir dağılımındaki eşitsizliğin had safhaya vardığı, yoksul hane sayısının son 4-5 yılda olağanüstü şekilde sıçrama yaşandığı istatistiki verilerle sabittir. Bütün bunlara ilaveten enflasyonun bütün yükünü sırtlayan sabit gelirlerinin millî gelirden aldığı payın azalması, zaruri ihtiyaçları dahi karşılamaktan çok uzak olan asgari ücret ve emekli maaşları bu işin tuzu biberi olmuştur. Hayat pahalılığı karşısında çaresiz kalan ailelerin çocuk yapması çok lüks hâle gelmiştir. Gençler ise evliliğin hayalini bile yapamaz olmuşlardır. Bütün bu realiteyi öğrenmek için uzun boylu araştırmalara hiç gerek yok. Sokağa inip vatandaşın nabzının ölçülmesi dahi yeterlidir.