210 sene önce, Fransızların imparatoru Napoleon Bonaparte'ın orduları Moskova'ya girmişti. Bu milletler koalisyonu Rusya için yeniydi. Aristokratlar, daha Tilsit Antlaşması'nın (1807) mürekkebi kurumadan Çar Alexander ile İmparator Napoleon arasındaki uzlaşmanın bozulmasına şaşıradursunlar; medeniyetlerinin ruhu Fransa'yı topraklarında görmekten şok geçirdiler. Beethoven veya bütün ihtilalci Avrupa, Napoleon karşısında nasıl sükûtuhayale uğradıysa Rusya'nın direnci de o derecede şiddetli olacaktı.BORODİNO Muharebesi'nde (7 Eylül 1812) Rusya'nın normal savunma stratejisi, Puşkin'in şiirindeki bütün kahramanlık kasidesine rağmen işlememişti. Doğrusu imparator milletler koalisyonu olan ordusuyla Rusya'yı kendi ülkesinde sarstı ama ikinci safhada Kutuzov kıskaç stratejisi devreye girdi. İskitlerden beri var olan ama bilinmeyen taktik; Osmanlı ordularını bile Çehrin sahrasından daha öteye yürümemeye, ihtiyata sevk eden bir stratejiydi. Çehrin'de Osmanlı duraklamış, geri çekilmişti ve ilerlemedi; Ordu-yu Hümâyun düşmanı gördüğünden değil, göremediğinden. İmparator ise ısrarlıydı. Su kuyularını zehirleyen, tahıl ambarlarını yakıp gerileyen Kutuzov ordularını Moskova'ya kadar izledi. Moskova boşalmıştı ve ulusçu çeteler şehri yakıyordu. Bonaparte'ın bu şehri muhafaza etmesi mümkün değildi ve gecikmeli olarak ricata karar verdi.Haberin Devamı'GENERAL KIŞ' YETİŞTİRicat kolay yapılıyordu. Kutuzov sivil çeteleri askerin desteğiyle çekilen ordunun ikmal noktalarını yok ettiği gibi imdatlarına "General Kış" yetişmişti. 1812'nin bu altı ayı içinde İmparator Napoleon'un ordusundan ve Ruslardan bir milyona yakın asker ve sivilin öldüğünü rapor ediyorlar. Borodino Muharebesi'nin ortaya çıkardığı kahramanların hepsi Rus tarihinin üstünde kaldılar. Mihail Kutuzov ve General Pyotr Bagration bu muharebede öldü.14 Eylül'de Napoleon'un 100 bin kişilik ordusunun ele geçirdiği Moskova kuşatması, 1.5 ay sonra Rus ordusunun savaş için teslim belgesini getirmemesi, daha doğrusu Çar I. Alexander'ın hiç oralı olmaması, Kutuzov ordularının Rusya'yı tahrip ede ede çekilmesini seyretmesiyle ve Napoleon'un kışa hazırlıksızlığıyla sona erdi. Kutuzov, generallerinin ısrarına adeta boyun eğerek Borodino'da savaşmıştı ama artık söz onundu; tahripkâr ama düzenli bir geri çekilme. Maloyaroslavets'te yani dönüş yolunun başlangıcında Ruslardan ağır bir darbe daha yedi ama asıl perişanlık dönüştür. Bu dönüşün sonunda Rus orduları Paris'e kadar girdiler. İlginç manzaralar ortaya çıktı. Urallar bölgesindeki Hıristiyan Türk kabilesi olan Nogaybetlerin 10 bin kadar savaşçısı, koca bir birlik halinde kalkanları, mızrakları ve oklarıyla yürüyüşteydiler. Paris halkı dehşete kapılmıştı ve ardından düzenli askeri kuvvetler geliyordu (bugünün Rusya'sında Nogaybet halkının tümü bu nüfusun altında).Fransa'nın, Napoleon'un sadık müttefiki ve zaferlerinden çok şey bekleyen Polonya, bu yenilgiden sonra artık Birinci Dünya Savaşı sonuna kadar nefes alamadı. Tarihinin en karanlık ve tedhiş altındaki dönemine girmişti. 1830 Ayaklanması ve asıl önemlisi 1848'de Macaristan'la birlikte Avusturya ve Rusya'ya karşı Polonyalı kuvvetler ve generaller savaştılar, yenildiler; sığındıkları