HZ. MUHAMMED'İN NAĞMESİ

Kayalıklardan fışkıran, Şu neşe pınarına bakın. Bir yıldız çıkışı sanki, Bulutlar üzerinde Yüce ruhlar beslenmiş gençliğini, Derununda koruluktaki kayalıkların. Taptaze gençliğiyle, Sıyrılıp bulutlardan. Raks eder gibi iner mermer kayalara Haykırır sevincini Sinesinde asumana. Katmış da önüne renga renk çakılları Sürüklüyor dağ geçitlerinden aşağı, Ve bir önder azmiyle. Götürüyor beraberinde, Nice kardeş pınarları. Vadilerden aşağı, Çiçeklenir geçtiği yerler, Ve çimenler Soluğuyla yeşerir. Lakin eylemez onu, Ne gölgeli vadiler. Ne sevdalı bakışlarla yüze gülerek Dizlerine kapanan çiçekler Basıp ovayı ta içlere kadar ilerler Sonra döne dolana akar gider. Yoldaşı oluverir akarsular. Ve şimdi gümüş parıltılar içinde Gider ovaya. yükselir Kardeş! Ve onunla parıldar ova, Ve ovalardan gelen ırmaklardan Ve dağlardan inen derelerden Sevinçle bir ses yükselir kardeş! Kardeş , kardeşlerini de al yanına O kadim yaradana Kucağını açıp bizi bekleyen O ebedi ummana kavuşturur Ah! O kullar ki beyhude açılmış Bağrına basmak için hasret çekenleri Zirra şu ıssız çölün Haris kumları bizi yiyip bitirecek Güneş yukardan kanımızı içecek Bir tümsek engel göle ulaşmamıza! Kardeş! Al ovalardan bütün kardeşleri, Dağlardan