İmam Rabbani Hazretleri bir mektubunda şöyle buyurmuşlardır: ''Ey muhterem evladım , malumunuz olsun ki, insanın kötülüğü şiddetle emreden nefis, makam ve başa geçme sevgisi (tabiatı) üzere yaratılmıştır. Onun bütün isteği akranlarının üzerine yükselmektir.Nefsin arzusu, bütün varlıkların kendisine muhtaç olmaları ve onun emir ve yasaklarına boyun eğmelidir. Nefis bir şeye muhtaç olmayı ve bir kimseye mahkum olmayı asla istemez. İşte bunların hepsi, nefsin ilahlık davasıdır; eş ve benzreden münezzeh olan Allahu Teala ile ortaklık iddiasıdır.Hatta saadetten uzak olan o nefis, Allah'a ortak olaya bile razı değildir. Başkasının değil, sadece kendisinin hakim ve herkesin kendi hükmü altında olmasını ister.Hadisi Kudside şöyle buyurmuştur: '' Nefsine düşmanlık et. Zira o, benimle düşmanlığa kalkışmıştır''. Nefsin makam, riyaset, yükselmek, kibirlenmek gibi isteklerini vererek onu besleyip büyütmek , hakikatte, Allah'a düşmanlık etmesi için ona yardım etmek ve bunun için onu kuvvetlendirmektir. Öyle ise bu işin fenallğının anlaşılması gerekir.Başka bir hadisi kudside şöyle buyrulmuştur: '' Büyüklük brnim ridamdır, yücelik ise benim izarımdır. Yani; Bunlar ancak bana mahsutur. Kim benimle bu iki şeyden birinde mücadeleye girerse, onu cehennemime atarım, hiç de aldırış etmem.... Peygamberlerin gönderilmesinden maksat ve dini mükellefiyetlerde ki hikmt de şu nefsi emmareyi aciz bırakmak ve onu yaratmaktır. Şüphesiz şeriatler, nefsani