Çok şükür; bu aralar malzeme çok çıkıyor

Çok şükür; bu aralar malzeme çok çıkıyor

İDRİS GÜNAYDIN

Bir yazar için en zor şey konu bulmaktır. Yazı yazmak çocuk oyuncağı. Ama ne yazacağım Ne yazmalıyım ki tekrar olmasın

Giresun küçük yer. Burada İstanbul - Ankara gibi siyaset bilgileri, kulis bilgileri duyulmuyor. Ülke insanını ilgilendiren olay da olmayınca iş düşüyor haber kanal ve portallarından cımbızlamaya

Her sabah okuduğum makalelerden dördü şöyledir: Uğur Dündar, Emin Çölaşan, Can Ataklı, Yılmaz Özdil Bazen Soner Yalçın'ı da okurum. Bunlar aynı dünya görüşüne mensup muhalif kanat Ya Kemalist kanatta yer alıyorlar ya da ikiyüzlü Kemalistler.

Son günlerde o kadar sancılılar ki; adeta bugünleri görmeseler de ölselerdi daha iyi idi. Adeta: "Küller başıma Hasanım. Bugünü göreceğime hamam kapısında kil sataydım" deme noktasındalar.

Bu, yüzyılın barışından hiç memnun değiller. Eleştirirken şirazeyi kaçırıyorlar. "Bugün için gayet iyi ama devamında bir puştluk olmasa demiyorlar da" mevcut durumu kötülüyorlar.

Adamların hayatı sövme üzerine endeksli. Karslı biri sakal bırakmış. Demişler ki; sakalın hakkını vermek gerekir. Sen kim sakalın hakkını vermek kim. Cevap vermiş: Bir komşum var. Devamlı ağzıma küfrediyor. Ağzımı çok şükür kurtardım, şimdi sakalıma küfrediyor.

Bunlar da küfre alışmışlar. Önceden Tayyip Erdoğan'a küfrediyorlardı. Şimdi Devlet Bahçeli ile DEM'e de küfretmeye başladılar.

Türkiye, yüzyılın barışı ile terör örgütüne ikinci kez elini uzattı. Hindistan'da tarih yazdı. Gazze'de görünmeyen fakat görünen, bilinmeyen fakat bilinen aktör oldu. Rusya - Ukrayna Savaşının barış şahitleri arasında başat yer aldı. Bir de bu aralar Trump'ı Türkiye'ye getirebilirse seyreyle sen malum kesimdeki kabızlığı.

Yunanistan Fransa'dan Rafeel uçakları alınca kendini bir şey oldum sanıyordu. Dendias denilen malum bakan: "Türkiye'ye girer çıkarız" diyordu. Şimdi çöp olan Rafeellerinin başında ağlama ritüelleri yapabilir.

2009 yılında Almanya'dan otobüsle Türkiye'ye geldim. Otobüs Avusturya'dan İtalya'ya giriyor, İtalya'dan ise Bari Limanından bir araba vapuru ile Yunanistan'a geliyor. Atina'dan otobüse tekrar biniliyor ve ver elini İstanbul Yunanistan'ın Atina şehrinden Kapıkule Sınır kapısına kadar yeni bir yol yapmış Yunanistan. Gerçekten, o tarihte güzel ve konforlu bir yoldu. 82 tünel saydım. Yunanistan'ın Kavala kasabasına gelince bir sabah çorbası içmek için mola verildi. Bir lokanta var ve iki kadın işletiyor. Türkiye usulü mercimek çorbası var. Başka da var da.