ACI VE ÜZÜNTÜ, ÖFKE VE NEFRETE DÖNÜŞÜR. SÖZLE MÜCADELE SİLAHLA MÜCADELEYE DÖNÜŞÜR.

Kalben buğz edenlerin, kınamakla yetinenlerin, kelimelerle savaşanların, insan ırkının en saf haline yönelik bu korkunç saldırganlıklara karşı toplu harekete geçebileceği bir çizgiye doğru hızla ilerliyoruz.

Üzüntü ve acının öfke ve nefrete dönüşmesi mümkün. Sözle mücadele edenlerin silahla mücadeleye geçmesi mümkün. Bu azgınlığa imza atanların yer yüzünün her yerinden kovulması mümkün.

Bebekleri öldürenlerin yaşam haklarının ellerinden alınması mümkün. Dünyayı, bütün insanlığı ateşe atmaya çalışanların bir ateş yumağı içinde eriyip gitmesi mümkün.

Coğrafyamıza, ülkelerimize, şehirlerimize, insanlarımızı ölüm taşıyanların evlerinde ölümlerle yüzleşmesi mümkün.

İnsanlık tarihi, kavimlerin helak oluşunun, imparatorlukların ani çöküşünün, milletlerin yok oluşunun, küçük toplulukların büyük medeniyetler kurmasının, zulmün sınırlarını zorlayanların yer yüzünden silinişinin örnekleriyle dolu.

Bunlar bir daha olmayacak mı sanıyorsunuz Ellerindeki silahların hiçbir şeye yaramayacağı günler yaşanmayacak mı sanıyorsunuz

Bugünün kibirlileri yarının acizleri olmayacak mı sanıyorsunuz İnsanlık ailesinin on milyonluk bir azgınlar topluluğuna teslim edilecek mi sanıyorsunuz

İsrail'in Gazze'de uyguladığı barbarlık bir devletin kontrolden çıkması değil bir toplumun sapkınlığıdır. "İnsan genetiği bozulmuş bir kitle"nin bütün insanlıktan nefretinin göstergesidir.

Bu nefretin sahiplerinin, kendi varoluşu için dünyanın tamamını imha etmeyi kafasına koymuş olmasının sonucudur. Bir tür şizofrenler topluluğunun, küresel sistemdeki açıkları kullanarak, insan varoluşuna karşı başlattığı bir intihar saldırısıdır.

Devlet görünümündeki bir topluluk, ulaşabildiği her ülkeye, her millete aynı anda saldırıyor. İsrail'in aynı anda Gazze'ye, İran'a, Suriye'ye, Lübnan'a, Yemen'e, Irak'a saldırması, Türkiye'ye karşı terör orduları beslemesi ve Türkiye'yi de içeriden parçalayacak planlar yapması, bu devletin coğrafyadan çıkarılması için hepimize açık bir çağrıdır.

Ülkelerin kendi sıralarını beklemeleri, günü kurtarıp geleceği düşünmemeleri, bir adım sonrasına hazırlık yapmamaları, bu tehlikenin kendiliğinden biteceğine inanmaları, 21. Yüzyılın en büyük aptallığı olacaktır.

Artık zulmün ve saldırganlığın bütün sınırları aşılmıştır. Barbarlığı tanımlayacak kelimeler tükenmiştir. Öyleyse İsrail'i coğrafyadan çıkarmanın, bu toplumu yeryüzüne dağıtmanın, güç olamayacak hale getirmenin, harita hakkını ellerinden almanın zamanı gelmiştir. İsrail toplumu insanlık ailesinden çıkarılmalıdır.

Son kırk yılın bütün savaşlarını onlar çıkardı. İki yüz yıldır acı çeken bu coğrafyanın yeni bir savaşa, şıkıma, acıya tahammülü yoktur. Bu kapı kapatılmalıdır ve bunun yolu İsrail'in coğrafya haritasında olmamasıdır.

Bu coğrafyada hiçbir millet, hiçbir ülke, hiçbir birey savaş istemiyor. Ancak savaşı evlerimize taşıyanlara, çocukları diri diri toprağa gömenlere, bırakın özgürlüğü, hiçbir suçu olmayan insanlara ekmek ve suyu bile yasaklayanlara artık tahammül edilemez.

İnsanların evlerini, topraklarını, havasını, suyunu, zeytin ağacını, hayatlarını çalan bu hırsızlar topluluğunu durdurmanın zamanı gelmiştir. Daha büyük acılar yaşanmaması için harekete geçme vakti gelmiştir.

Gelecekte yaşanacak yıkımları şimdiden önleme vakti gelmiştir. İsrail'e karşı gücün her çeşidini kullanma konusunda bu coğrafyada yaşayan herkese ağır sorumluluklar yüklenmiştir.

Evet, İsrail-İran çatışması "şimdilik" bitti. Yeniden başlayacak. Evet, İsrail'in Türkiye'ye şimdilik bir saldırısı olmadı. Ama mutlaka olacak. Örtülü saldırılar zaten devam ediyor. Bu ülkenin savaş ve imha dışında yapacağı tek bir şey yok, olmayacak.

İsrail'in İran'a saldırısıyla başlayan çatışmalar bize büyük dersler verdi. Bir gece ansızın bir ülkenin saldırıya uğrayabileceğini, çıkacak savaşın bir anda bütün bölgeye yayılabileceğini, Türkiye ve Pakistan dahil, birçok ülkenin savaşa katılmaktan başka seçeneği kalmayacağını gösterdi.

Hindistan'dan Akdeniz'e, Pakistan'dan Kızıldeniz'e kadar İsrail saldırganlığı yüzünden büyük bir yıkım yaşanabileceğini gösterdi. "Şimdilik" bu kapı kapandı ama yeniden açılacak.