Rabbim rahmet eylesin, Hekimoğlu İsmail ağabeyi (Ömer Okçu) 15 Ocak 2022 yılında rahmete uğurlamıştık. Mekânı Cennet olsun.

Hekimoğlu ağabeyi yakından tanıma ve birlikte çalışma fırsatı bulmuş bahtiyar kişilerden birisiyim.

Kendisiyle çeşitli konferanslara birlikte gittik, konuşmalarından kısa filmler çekmiş ve kitaplar üzerine pek çok sohbetlerimiz olmuştu.

Ömer ağabey kendisiyle tanışan veya çalışan herkes için çok özel bir fikir ve düşünce okulu idi. Onunla konuşup da istifade etmeyen kimse olmamıştır.

Hayatının bütünü, başlı başına "okuma-yazma-anlatma ve yaşama" dörtlüsü içerisinde geçmiştir. Yaşamadığını yazmamış ve konuşmamıştır. Eserlerinin hepsi insanı imar etme gayelidir ve insanı sıratı müstakime sevk için kaleme alınmıştır.

Türkiye'nin son yirmi yıldır kurtulduğu ve halen de kurtulmaya çalıştığı gayri insani ilkelliklerin hepsini görmüş-yaşamış ve inancı adına çekmediği çile kalmamıştır.

Mesela 1992 yılında, İmam Hatip Lisesi mezunlarının askeri okullara alınması gerektiği üzerine yazdığı yazıdan dolayı ağır cezada yargılanmış ve ceza almıştır.

Sık sık, "Çekmediğin çile senin değildir" derdi. Çilesini çektiği mevzular şimdi bir bir dinmeye ve hak yerini bulmaya başladı şükür.

"Minyeli Abdullah" romanını yazdığında evine yapılan baskın ve arama sırasında gösterilen çirkinlikleri ve düşmanlıkları, yapan ve yaptıranların arkalarından; "Allah ıslah etsin" diye dua ederdi.

Minyeli Abdullah, sadece kendisinin değil, bir dönem Müslüman halkımızın her birinin derdiydi. Devletimiz ve milletimiz adeta "İslam karşıtı zihniyetler" tarafından kuşatılmış gibiydi -öyleydi- ve romanını bu kuşatmanın altında yazmıştı.

Minyeli 1 ve 2, rahmetli Yücel Çakmaklı tarafından 1989 yılında sinemaya uyarlandığında gişe rekorları kırmıştı. Çünkü Müslüman bir ülkeyi ve halkını anlatıyordu.

Bir gün kendisine:

"Minyeli Abdullah'ın sinema filmi olacağına inanmış ve böylesine ilgi göreceğini tahmin etmiş miydiniz" diye sormuştum da şöyle demişti: