Yazmak okumaya âşıktır. Okuduğu kitaplar insana ekili alanların bereketini sunar. Her sayfa ekili bir arazi gibidir. Bu manzarayı seyretmenin güzelliği kadar mahsul devşirmenin mutluluğu da vardır. Fakat bunlardan da önemli bir şey vardır ki o da mahsulün ekicisi olmaktır. Ekmek, insana kendi hâsılasını görüp mahsulünü toplama avantajı sağlar. Kitabın sayfaları toprağın ekili alanları ise bu mahsulden herkes istifade edecektir. Durup dururken niye yazar insan Zihnin boşluk kabul etmemesi ile ilgili bir durumdur bu. Zira zihin bir mecra üzere akmak ister. Bir tankerin sürekli dolması mümkün değildir. Dolma sınırı kapasitesi ve hacmi kadardır. Dolmanın bir adım ötesi taşmaktır. Okumanın insandan taşan tarafı da yazmaktır. Okuduklarınızın hepsini hayata katamazsınız. Siz isteseniz bile hayat buna müsaade etmez. Okuduklarınızdan artan kısımları başkalarının dikkat ve rikkatine sunmak suretiyle okunaklı kılarsınız. Tabiatı baştan sona bir kitap kabul edersek, insanın ilk eyleminin okumak olduğunu anlamakta zorlanmayız. İnsanın bakışı dışarıya dönüktür. Kulak ve göz verici değil alıcıdır. İşitsel ve görsel malzeme ve unsurlar yeryüzünde insanın temel müfredatını oluşturur. İnsan her okuduğu şeyde insanlığa dair yazılacak bir şeyler bulur. Kendinden başkalarına varırken başkalarından da kendine ulaşır. Nasıl insan biraz bir başkası ise bir başkası da biraz kendisidir. Fransız yazar Marguerite Duras'ın deyişiyle "insan içinde bir yabancı barındırır; yazmak işte o yabancıya ulaşmaktır". (Yazmak, Marguerite Duras, s. 47) Yazmak bir söyleme biçimidir. Onu diğer söyleme ve deme biçimlerinden ayıran şey zamanın kayıtlarına ve tutanaklarına geçmiş olmasıdır. Sözün uçuculuğuna karşı yazının kalıcılığı hep vurgulanan bir şeydir. Bu bir yere kadar doğrudur. Fakat yazının da sözlü kültürle benzeştiği dijital zamanlarda bu genellemeye şerh düşmek gerekiyor. Çünkü her yazılı metin aynı derecede kalıcı değildir artık. Monitör üzerine yazılanların kuma yazılan yazılardan pek farkı kalmamıştır. Yazılı metnin kalıcılığı niteliği ile doğru orantılıdır. pushfn('ads'); Bir memleketin gelişmişliği o ülke insanının aktif okur-yazar oluşuyla yakından ilgilidir. Okumayı sökmek bir insanı "okur" kategorisine dâhil etmemize yeter mi Hiçbir metinle muhatap olmamış insanın okumayı bilmesi sadece istatistikî bir durumdur. Aynı şeyi aktif yazarlık için de söylemek mümkün. Bir toplum okumadığı gibi yazmıyorsa veya okuduğu halde yazmıyorsa bir şeyler eksik demektir. Yazmak toplumsal bir eylemdir. İlla yazar olmayı hedeflemek şart değildir yazmak için. Toplumda insan niteliği açısından kalem-kâğıt ilişkisi geçiştirilemez. Yazının olmadığı yerde kültürün sağlıklı biçimde taşıyıcılığından