Türkiye'de muhalif seçmen olmak hakikaten zor. Bir yılı aşkın süredir "Biriz, beraberiz" mesajı verdiler. Bir saatte çil yavrusu gibi dağıldılar. Güçlendirilmiş parlamenter sistem dediler; daha iktidar olmadan yıkılan ilk koalisyon olarak ülke tarihine geçtiler. "Aday değil, ilkeler önemli" dediler. İş aday belirlemeye gelince dananın kuyruğunu hep beraber kopardılar. "Pazarlık masası" değil dediler; Kılıçdaroğlu'nun adaylığının desteklenmesi karşılığında "yüzde 1'lik"lere 54 vekil sözü verdiği ortaya çıktı. Tam 240 sayfa "Ortak mutabakat metni" yayınladılar. Masayı bir ayı bulmadan darmadağın ettiler. "Memnuniyetsizler medeniyet inşa edemez" diye boşuna dememiş İbn Haldun. Sadece Erdoğan'ı devirmek ortak paydası, "yık-dök-parçala" stratejisi "maçı kazanmaya" yetmedi. Şimdi İyi Partililer CHP'ye, CHP'liler İyi Parti'ye yükleniyor; geride kalan yüzde 1'likler de susup ortalığın yatışmasını bekliyor. Koalisyon denilen terane işte budur, bu kadardır. Bir de tüm bu hengâme üzerine masada kalan "beşi bir yerde" bize Cumhurbaşkanının tek başına karar alamayacağı, atama yapamayacağı, ne iç ne de dış politika belirleyebileceği ucube yönetim sistemlerini çözüm olarak sunacaklar, öyle mi Şu tabloda bir fırlatılan anayasa kitapçığı eksik! Velhasıl Akşener'in hiddetli basın toplantısı ile masa dağıldı. Kılıçdaroğlu, kampanya için fotoğraf çektirmeye fotoğraf stüdyosuna gitti.